SABAH VE AKŞAM ZİKİRLERİ
1- 3 Kere İhlas, Felak ve Nas sureleri okunur.
Rasulullah (s.a.v) şöyle buyurdu: “Kim bunları (İhlas, Felak ve Nas) sabahladığı ve akşamladığı zaman üç kere okursa her şeye karşı onu korur.” (Ebu Davud, Tirmizi)
2- (10 Kere) لَا إلَه إلّا اللهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلُّ شَيْءِ قَدِير
(Lâ ilâhe illallâhu vahdehû lâ şerike lehû, lehu’l mulku ve lehul hamdu ve huve ala kulli şey’in kadir)
Anlamı: Allah’tan başka hak ilah yoktur. O tektir ve ortağı yoktur. Mülk O’nun ve hamd O’nadır. Ve O, her şeye güç yetirendir.
Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Bunu günde yüz defa söyleyen, on köle azad etmiş kadar sevap alır. Bununla ona yüz hasene yazılır, ondan yüz günah silinir. Akşamlayıncaya kadar o gün, şeytandan korunur. Bundan daha çok amel işleyen bir adamdan başka hiç kimse onun fazliletlisini getiremez.” (Buhari)
Ebu Davud ve İbn Mace’nin rivayetinde 10 kere okursa olarak geçer…
3- (100 Kere) سُبْحـانَ اللهِ وَبِحَمْـدِهِ
(Subhanâllahi ve bihamdihi)
Anlamı: Allah’ı kendisine hamdederek tüm noksanlıklardan tenzih ederim.
Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Sabahladığı ve akşamladığı zaman yüz kere bunu söyleyen kimse, başkası da onun kadar veya daha çok söylemedikçe; kıyamet gününe onun getirdiğinden daha faziletli bir amel getiremez. (Muslim)
4- (100 Kere) أسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أتُوبُ إلَيْهِ
(Estağfirullah ve etûbu ileyhi)
Anlamı: Allah’tan mağfiret diler ve O’na tevbe ederim.” (Buhari, Muslim)
Rasulullah (s.a.v) şöyle buyurdu: “Allah’a yemin olsun ki ben günde
yetmiş kereden fazla Allah’tan bağışlanma diler ve O’na tevbe ederim.”
(Buhari, Fethu’l Bari 11/101)
5- Seyyidul İstiğfar
اللَّهُمَّ أَنْتَ رَبِّي لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ خَلَقْتَنِي وَأَنَا
عَبْدُكَ وَأَنَا عَلَى عَهْدِكَ وَوَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ ، أَعُوذُ
بِكَ مِنْ شَرِّ مَا صَنَعْتُ أَبُوءُ لَكَ بِنِعْمَتِكَ عَلَيَّ ،
وَأَبُوءُ بِذَنْبِي فَاغْفِرْ لِي فإِنَّهُ لا يَغْفر الذُّنُوبَ إِلا أَنْت
(Allahumme ente rabbi lâ ilâhe illâ ente halakteni ve ene abduke ve ene alâ ahdike ve va’dike ma isteda’tu, eûzu bike min şerri ma sana’tu ebûu leke bini’metike aleyye ve ebûu bi zenbi fağfirli feinnehû lâ yağfiruzzunûbe illâ ente)
Anlamı: “Allah’ım! Sen benim Rabbimsin! Senden başka hak ilah yoktur. Beni Sen
yarattın ve ben Senin kulunum. Gücüm yettiğince Sana verdiğim ahd ve
va’d üzereyim. Yaptıklarımın şerrinden sana sığınırım. Üzerime olan
nimetini ve günahlarımı kabul ve itiraf ediyorum. Beni bağışla. Şüphesiz
günahları ancak Sen bağışlarsın.
“Kim bunu akşamladığı vakit içtenlikle inanarak söyler de o gece ölürse cennete girer. Sabahladığı vakit yaparsa da böyledir.” (Buhari)
6- (3 Kere) بِسْمِ الله الّذِي لا يَضُرّ مَعَ اسْمِهِ شَيْءٌ في الأرْضِ وَلا في السّمَاءِ وَهُوَ السّمِيعُ العَلِيمُ
(Bismillâhillezi lâ yedurru mea ismihi şey’un fi’l ardi ve lâ fi’s-semâi ve huve’s-semi’ul alim)
Anlamı: İsmiyle yerde ve gökte hiç bir şeyin zarar veremeyeceği Allah’ın adıyla. O, hakkıyla işiten ve her şeyi bilendir.”
“Sabah ve akşam üç kere söyleyene hiç bir şey zarar vermez.” (Ebu Davud, Tirmizi)
7- (3 Kere) رَضيـتُ بِاللهِ رَبَّـاً وَبِالإسْلامِ ديـناً وَبِمُحَـمَّدٍ صلى الله عليه وسلم نَبِيّـاً
(Radîtu billâhi rabben ve bi’l islami dinen ve bimuhammedin sallâllahû aleyhi ve selleme nebiyyen)
Anlamı: Rab olarak Allah’tan, din olarak İslam’dan, nebi olarak Muhammed (s.a.v)’den razı oldum.”
İbn Abbas (ra) Rasulullah’ı (sas) şöyle derken işittim:
-“Kim
Rabb olarak Allah’dan, din olarak İslam’adan, Rasul olarakta
Muhammed’den razı olursa imanın zevkini almış tadına bakmıştır.
(Müslim(1/239) K. İman B. 11 Hds no: 56)
– Ebu Said el-Hudri radiyallahu anh şöyle dedi:
“Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem:
‘Ya
Eba Said! Herkim Rab olarak Allah’tan din olarak İslam’dan ve Nebi
olarak Muhammed’den razı olursa cennet onun için vaciptir’ buyurdu.
(Müslim 1884/116)
8- (7 Kere) حَسْبِيَ اللّهُ لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ
(Hasbiyâllahû lâ ilâhe illâ huve aleyhi tevekkeltu ve huve rabbu’l arşi’l azim)
Anlamı: Allah bana yeter. O’ndan başka ilâh yoktur. Ben sadece O’na güvenip dayanırım. O yüce Arş’ın sahibidir.” (Tevbe 129)
Rasulullah (sav) Tevbe Suresinin 129. ayeti için şöyle buyurdu: “Kim bunu sabahladığı ve akşamladığı zaman yedi kere söylerse, onu üzen dünya ve ahiret işlerine Allah kafidir.” (Ebu Davud (4/321)
9- (3 Kere) سُبْحـانَ اللهِ وَبِحَمْـدِهِ عَدَدَ خَلْـقِه ، وَرِضـا نَفْسِـه ، وَزِنَـةَ عَـرْشِـه ، وَمِـدادَ كَلِمـاتِـه
(Subhanâllahi ve bihamdihi adede halkihi, ve ridâ nefsihi, ve zinete arşihi, ve midâde kelimâtihi)
“Yarattıklarının sayısınca kendisinin razı olacağı kadar, arşının ağırlığı ve kelimelerinin çokluğunca hamdederek Allah’ı tüm noksanlıklardan tenzih ederim.” (Muslim)
Cüveyriye (Radiyallahu Anha) ibadete düşkün bir validemizdi. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) bir sabah, hanımı Cüveyriye henüz namaz kıldığı yerde bulunuyorken yanından dışarı çıktı. Sonra kuşluk vakti olunca geriye döndü ki, hanımı hala namaz kıldığı yerde bıraktığı gibi oturuyordu.
Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ona şöyle buyurdu:
“Vallahi ben senden sonra şu dört kelimeyi üç kere söyledim ki, eğer bu kelimeler senin güne başladığından beri söylediklerinle tartılsaydı benim söylediklerim, senin söylediklerini tartardı.” (Müslim 2726/79)
10- (3 Kere) أَعـوذُ بِكَلِمـاتِ اللّهِ التّـامّـاتِ مِنْ شَـرِّ ما خَلَـق
(Eûzu bikelimâtillahi’t-temmâti min şerri ma halak)
Anlamı: Yarattıklarının şerrinden Allah’ın eksiksiz kelimelerine sığınırım.
“Kim akşamladığı zaman bunu 3 kere söylerse o gecenin humması ona zarar vermez.”
(Ahmed, Nesai)
11- (10 Kere) اللهم صل وسلم على نبينا محمد
(Allahumme salli ve selleme alâ nebiyyinâ muhammed)
Anlamı: “ Allah’ım Nebimiz Muhammed’e salat ve selam eyle.” (Taberani)
“Kim sabahladığı zaman on kere ve akşamladığı zaman on kere bana salat getirirse kıyamet günü şefaatim ona ulaşır.” (Hadisi Taberani, biri “Ceyyid” olmak üzere iki senedle tahric etmiştir. Bkz. Mecmeu’z-Zevaid, 10/120. Sahihu’t-Tergib ve’t-Terhib, 1/273)
أَصْبَحْنَاوَأَصْبَحَ الْمُلْكُ ِللهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ، اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ خَيْرَ هَذَاالْيَوْمِ، فَتْحَهُ وَنَصْرَهُ وَنُورَهُ، وَبَرَكَتَهُ، وَهُدَاهُ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا فِيهِ وَشَرِّ مَا بَعْدَهُ
🌕Sabah 1 kere:
[Esbehnâ ve esbehal-mulku lillâhi Rabbil âlemîn. Allahumme, innî es’eluke xayra hezel-yavmi: fethahu ve nesrahu ve nûrahu ve barakatehu ve hudâhu ve aûzu bike min şerri mâ fîhi ve şerri mâ be’dehu]
🌑Akşam 1 kere:
[Emsayne ve emsal-mulku lillâhi Rabbil âlemîn. Allahumme, innî es’eluke xayra hezihil-leylati: fethahe ve nesrahe ve nûrahe ve barakatehe ve hudâhe ve aûzu bike min şerri mâ fîhe ve şerri mâ be’dahe]
“Mülk, Alemlerin Rabbi Allah’ın olduğu halde sabahladık. (Akşamleyin: ‘Mülk, alemlerin Rabbi Allah’ın olduğu halde akşamladık’ şeklinde söylenir.) Allah’ım! Senden bu günün hayrını, fethini, zaferini, nurunu, bereketini ve hidayetini dilerim. Ondaki ve sonrasındaki şerden Sana sığınırım.” (Ebu Davud, 4/322; Şuayb ve Abdulkadir el-Arnavut, isnadının hasen olduğunu söylemlerdir; Bkz. Zadu’l-Mead, 2/273)
gencmuslumanlar.com sayfasından faydalanılmıştır.