Ey Rabbim! Beni ve soyumdan gelecekleri namazı devamlı kılanlardan eyle; ey Rabbimiz! Duamı kabul et! (İbrâhîm suresi:40)
Bir kardeşimiz 4. çocuğuna hamile olduğunu öğrenince çok üzülmüş. İsyana varan hallerde bulunmuş ama daha sonra çok pişman olmuş. Çevrenin, ailesinin baskısını düşünüp endişelenmiş sanırım. “Ne olur bana bir şey söyleyin” demiş.
Bu durum çoğunuza tanıdık geldi değil mi? Hani bazıları “kazayla oldu” diyor. Sonra hemen kendince önlemini(!) alıp kürtaj oluveriyor!
“Daha zamanı değil, hazır değilim, işlerim çok yoğun, gençliğimi yaşayacağım!” gibi laflar ediyor.
Hayatta her şeyi kendimiz ayarladığımızı, her işin biz istediğimiz için olduğunu sanıyoruz. Kadere iman, Allah’a tevekkül çoğu kez cümlelerimizi zenginleştirmek için kullandığımız ifadelerden öteye gitmiyor.Unutanlara bir kez daha hatırlatalım: “ALLAH ol der oluverir!”
İbni Hibban’ın Enes’den rivayet ettiği hadisde şöyle belirtilmektedir: Adamın birisi Rasulullah’a azili (Korunmayı) sorar. Allah Rasûlü sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurur:
“İçinde çocuk olan meniyi, taşın üzerine döksen de ondan çocuk çıkar.”
İşte hepsi bu kadar. Ne bu bedenlerimiz, ne de yaşadığımız hayat bize ait değil. Bunların hepsi bir emanet. Rabbimiz bizi nasıl imtihan etmek istiyorsa öyle imtihan oluyoruz. Kimimiz çok çocukla, kimimiz çocuksuzlukla imtihan oluyoruz.
Bu ülkede on yıllarca aile planlaması diye bir zırvalık uygulandı. İki çocuktan fazlasının çok kötü olduğu, sadece cahillerin çok çocuk doğurduğu, çocuğun rızka mani olduğu beyinlere işlendi. 35-40 yaşından sonra doğurmanın çok riskli olduğu söylemi de koca bir yalandı! Devamlı kadının kariyer yapması, dışarıda çalışması gerektiğine inandırıldı. Kadın evine yabancılaştırıldı. Dolayısıyla kadını, doğurduğu çocuğa bakamaz hale getirdiler.
Evde olan kadını da, ev eşyalarına köle ettiler. Janjanlı perdesini, halısını, koltuğunu, gümüşlüğünü temizlemekten bîzar olan kadın, evde dolaşıp etrafı kirleten, dağıtan bir çocuğa tahammül edemez, “Aman misafirim ne der, el ne söyler” diye düşünmekten çocuklarıyla vakit geçirmenin tadını alamaz oldu.
Dikkat edin, bugün Müslümanların zulüm gördüğü topraklarda en çok çocuklar katlediliyor. Çünkü Müslüman nesli azaltmayı ibadet gibi gören aşağılık bir güruh var. Bizim nüfusumuzun azalması, onların nüfuzlarını artırıyor.
Her çocuk rızkıyla doğar, her çocuğun sevgisi, aileye kattığı mutluluk katlanarak artar. İstemeden hamile kalan kardeşlerim, önceki yavrularımızda biz istediğimiz için olmamıştı zaten. Allah istediği için, o çocuklar bizim kaderimiz, bizim imtihanımız olduğu için yaratılmıştı.
Kadını, fıtratının tersine çevirdiler. Eskiden çok çocuklu olmak bir övünç vesilesiyken, şimdi bir utanç olarak görülür oldu. Görevi olmayan her işi yüklenen kadın, kendi evladını yüklenmekten gocunur oldu.
Eskiden anneler, kızları evlenince “Ya bebeği olmazsa” diye endişe ederlerdi. Artık anneler kızlarını evlendirirken, “Sakın hemen doğurma, hayatını yaşa!” diye tembih (!) ediyor.
Çocuğu olmayan tüm kardeşlerime Rabbimden hayırlı evlatlar bahşetmesini, sabr-ı cemillerini cennetle mükafatlandırmasını diliyorum.
Beklemediği halde hamile olduğunu öğrenen kardeşlerime de, evlatlarınız size ve ümmete mübarek olsun diyorum. Anası belli, babası belli olan, Rabbimizin lütfettiği çocuklarımızdan utanmak, bizim için en büyük utançtır. Kıymetini bildiğimiz, Allah yolunda emek verip yetiştirebildiğimiz çocuklar bizim kapanmayan amel defterlerimizdir.
Allah cümlemizin evlatlarını yüz akı olacak, alnı secdeli, kalbi iman dolu salihlerden, salihalardan eylesin. Amin
Cahide Sultan
Evlat Değil Servet! (Nureddin Yıldız’dan)
Selamlar olsun. Ben evliliğimden 3 evlat edindim 1i vefat etti 2 oğlum var.. eşim vefat edince kendimi boşlukta hissettim eşimle aram hiç iyi değildi ve şefkate hasret kalmışyım. Vefatından 4 ay geçtikten sonra taksici biriyle beraber oldum ve hamile kaldım folandıtıcı çıktı ben ailemin baskısından bebeği aldırmadım ama düşmesi için eziyetlr ettim zıpladım. Koştum. Oğlanı sırtıma bindrdim ama düşmedi tam tevükkül Allahım ben artık pişmanım bunu doğurcam dedimki bebek ertesi sabahı vefat etmş karnmda.. bu arada o taksici beni dolndrdı ve borçlndırdı çaresizce ne yaparım diye düşünürken parkta birbeyle tanıştık ve onlada 2 yıl beraberlik yaşadık bana baktı ödedi borçlarımı. Ve ondanda 4 haftalık hamileyken bu bebeği aldırcaz dedi ben aldırmam günahını taşıyamam dedim kuranı öptü ve bütün günahını ben çekiyim dedi ağlayarak kürtaj olmaya gittim sonra tanrıya dua ettim affet tövbe ettim dedim o adamdanda aytıldım ve asla o iki evladıma yaptığıklarımdan kurtulamadım her aklıma geldğinde ağlayıp Allahım şuanki aklım olsaydı asla aldırmazfım onları çok pişmanım dedim ve başkasıyla evlendim.. eşim ben istemediğim halde hep içime boşaldı ve 5.aydan sonra hamile kalmışım ilk başlarda istememe rağmen razı oldum sonra bebek için mutlu oldum hayaller kurduk eşimin de 2. Evliliği benmle ama hiç evladı yok. Bebeğimin 6 haftasında bulantılar halsizliklr başladı ama 7.ayını geçtikten sonra 2 kere setum yedim 5 kilo birden verdim ve tarifi imkansız bi sıkıntı halsizlik ve işkence yaşıyor gibi hamilelik geçirdim sonra dua ettim Allahım ya düzeliyim dayanacak gücüm kalmadı yada sen emanetini al dedim ben aldırmıcam diye sana söz verdim dedim ama dayanacak güç kalmadı kamburum çıktı hastanelerde tahliller normaldi ama ben gözümü dünyaya açtığıma uyandığıma bin pişman oluyordum hiçbirşey yiyip içmiyo ayakta bile duramaz oldum ve tanrıdan çok kotkmama rağmen kürtaj oldum ve olduktan 2 gün sonra kendimi yedim halen pişmanlığım sürüyor neden sabredemedim Allah ölüm vermiyince ölmezdim diye .. sonra bir ayet okudum ben kullarımın neler yaşıyacağını levhu mazhar kitabımda yazdım diyor. Ben dilemediğim aürece insan ölmez diyor.. ben istediğime ilim vetirim istediğimi sapıttrım diyor . Ben bu aytlerdrn neler çıkarmalıyım anladım
Bende 37 yaşındayım ve 5 çocuk annesiyim ve yine hamileyim ama istemiyorum ne yapmalıyım
cok biyendim sozlerinizi
Dua dedik destan
Ablam tamda bana göre yazmışsın ALLAH Razı olsun
harika bir yazı olmuş ağzınıza yüreğinize kaleminize sağlık
Internete hamile kalmamak icin okunacak dua diye yazip aramaya basladim.2yillik evliyim ve 3aylik bir bebegim var.ama 2.bir gebelige hazir degilim .hazir degilim derken once kizima guzel bir gelecek hazirlamak onun icin egitimu ve yasantisi icin birikim yapmak istiyorum.tekrar hamile kalirsam bu benim 10 yil geriye gitmeme sebep olacak diye dusunuyorum.ancak bu ustteki yaziyi okuyunca butun fikrim degisti.gozlerim dolu dolu kkudum bu yaziyi.ya hic cocugum olmasaydi diye dusundum..simdi kendimden cok eminim eger bir cocugum daha olursa simdi veya yillar sonra oda bana Allah’ın bir lutfu diyecegim..
Çocuğu olmayan tüm kardeşlerime Rabbimden hayırlı evlatlar bahşetmesini, sabr-ı cemillerini cennetle mükafatlandırmasını diliyorum. Özellikle hurma polenini tavsiye ederim.
Oyle bir zaman geldi ki
. Artik erkeklerin cocugu olmama durumu daha artti. Kadınlari suclayamayacaklar eskisi gibi…ve Israil.. seytanin masallah dedigi ulke… urettigi bircok urun le bizleri kısırlaştırmayı basariyor.. bu devrin imtihani da bu… allahin bu pis ahlaksiz devirde cocuk vermemesinde de hayir var.mukafati cok..
. Tabi Vermesinde de guzellik var…. .. kadere boyun egmek ve sukretmek dusuyor bize…evlatla imtihan olan aileleri gorup sukretmeliyiz. Verecekse sorunsuz duzgun evlat versin hepimize…
Âmiin Selin kardeşim :((
Ne guzel bir yazi bu……Istenmeyen gebelik” basligini okudugumda bile cok uzuldum. Ustelik cevrede ” cocuk istemiyoruz deyip de hamile kalanlari gordukce kiskaniyorum! Evet gercekten kiskanclikla bakiyorum.. Ve allahim bana da hayirli saglikli supriz bebekler ver diyorum bende güya kazayla hamile kalayim.. Allahin takdiri elbette ama..cocuk sahibi olmak gittikce zorlasiyor. Tup bebek merkezleri dolup tasiyor. Hala keyfi istenmeyen bebekleri duydukca cok sinirleniyorum. Hepsi şimariklik … !!! Cocugunuz olmasaydi anlardiniz diyorum!
Selin kardeşim öncelikle bir imtihandayız.Kimi çocukları ile,kimi çocuğu olmayışı kimi annesi babası kimi kardeşi kimi eşi kimi sağlığı kimi parası kimi fakirlikle…bu uzar gider. Rabbim imtihanımızı kolaylaştırsın amiiin Sana ve nice bebek isteyen kardeşlerimize sağlıklı hayırlı evlatlar nasip etsin Rabbim âmiiin.
Ama sakın kıskanma zira kıskançlık
Hased, kişinin yapmış olduğu ibadetlerin sevabını da giderir. Hadis-i Şerif’te “Hased etmekten sakınınız. Biliniz ki, ateş odunu yok ettiği gibi hased de iyilikleri yok eder, siler götürür.”(4) buyruldu. İbnu Mâce’de geçen bir diğer hadiste ise şöyle buyurulur: “Hased, hasenatı yer tüketir, tıpkı ateşin odunu yiyip tükettiği gibi. Sadaka da hataları söndürür, tıpkı suyun ateşi söndürmesi gibi.” Bu sebeple dinimizin müminden beklediği tavır, inancının gereği olarak hayatının her anını Allah’ın (c.c.) razı olacağı şekilde geçirmektir. Bu durum iman ile hasedin yan yana olmasını yasaklamaktadır. Peygamber Efendimiz (asv) hadisi şerifte bu durumu şu şekilde açıklamaktadır: “Kâfir ile onu öldüren ebediyyen cehennemde bir araya gelmezler, keza bir kulun karnında, Allah yolunda (yutulmuş olan) tozla cehennem ateşi bir araya gelmezler, keza, bir kulun kalbinde imanla hased bir araya gelmezler.”(5)Müslim, İmâret, 130, 131; Ebu Dâvud, Cihad, 11; Nesâî, Cihâd 8; İbnu Mâce, Cihâd, 9.
Hasedin bir de kadere itiraz yönü var. “Yoksa onlar, Allah’ın lütfundan verdiği şeyler için, insanlara haset mi ediyorlar?” (Nisa, 4/54)
Cahidemin bu yazısını okumanı da tavsiye ederim kardeşim:
http://cahidejibek.com/2013/07/01/altin-topu-olmayanlar/
➡🔗🌏🔗⬅
Ebu Hureyre (r.a.)’tan rivayet edildiğine göre, Resulullah (s.a.v.) şöyle buyurmaktadır:
“Dünya, müminin zindanı ve kafirin ise cennetidir.”
📚(Tirmizi, Zühd 16 (2324); İbn MAce, Zühd 3 (4113); Ahmed b. Hanbel, Müsned, 2/323, 389, 485) 💬🌹
Allah’ım! Dünya ve Ahirette senden afiyet dilerim. Allah’ım dinim, dünyam, ailem ve malım hakkında Senden af ve afiyet dilerim. Allah’ım! Kusurlarımı (gunahlarimi) ört ve korkularımdan emin kıl. Allah’ım! Beni önümden, arkamdan,sağımdan, solumdan, üstümden koru. Yere batırılarak altımdan helak edilmekten azametine sığınırım.
📚(Hadisi serif~ Ibn Mace 3135)
âmiin
Guzel kardesim.. diline saglik.. dogrulari cok guzel ifade ettin… maalesef kadinlik duygularindaki kiskancliga yenik dustugumuz oluyor… bazen elinde olmuyor insanin .. kucaklarinda bebekleri olan anneleri gordukce… allah affetsin.. sonucta herkes imtihan olacak ” diyerek teselli veriyorum kendime…. yasayamadiklarimiz gunahlarimiza kefaret olacak belki de…. saglikla kal…..
Selin kardeşim aynen canım benim Rabbim imtihanımızı kolaylaştırsın amiiin.
O sabredenleri müjdele! Onlar ki, başlarına bir musibet geldiği zaman: “Biz Allah’a aidiz ve sonunda O’na döneceğiz.” derler.
وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوفْ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الأَمَوَالِ وَالأنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِيبَةٌ قَالُواْ إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّـا إِلَيْهِ رَاجِعونَ
Muhakkak ki biz sizi korkuyla, açlıkla ve mallardan, canlardan ve ürünlerden eksiltme ile imtihan edeceğiz. O sabredenleri müjdele! Onlar ki, başlarına bir musibet geldiği zaman: “Biz Allah’a aidiz ve sonunda O’na döneceğiz.” derler.(Bakara 155-156)
Ebû Yahya Suheyb İbni Sinan (r.a.)’dan rivayet edilmiştir. Resulullah (s.a.v.) buyurdu: “Müminin durumu gıpta ve hayranlığa değer. Çünkü her hâli kendisi için bir hayır sebebidir. Böylesi bir özellik sadece müminde vardır. Sevinecek olsa şükreder; bu onun için hayır olur. Başına bir bela gelecek olsa sabreder; bu da onun için hayır olur.” (Müslim, Zühd 64)
s ile iktifa edeceğiz:
Ümmü Seleme (r.a.) anlatıyor: “Resulullah (s.a.v.)’i şunları söylerken işittim: “Kendisine bir musibet gelen Müslüman, Allah’ın emrettiği:
‘Biz Allah’ınız ve ancak O’na döneceğiz. Bana bu musibetim için ücret ver ve bana bunun arkasından daha hayırlısını ver!’ derse, Allah o musibeti alır ve mutlaka daha hayırlısını verir.” (Müslim, Cenâiz)
Asıl musibet, dine gelen musibettir. Dinî olmayan musibetlere, musibet nazarıyla bakılmamalı ve dine gelebilecek musibetlerden de her vakit Rabbimize sığınmalıyız.
Rabbimiz musibetlere karşı sabrı ve istircayı nasip etsin. Âmin!
Selamun aleykum Cahide Hanım,
Siz bu yazıyı yayınlayalı epey olmuş ama ben henüz gördüm. Yorumlardan çoğunu okudum. İçim kabardı, kendi hikayemi paylaşmak istedim. Belki bir dua eden bulunur bana da…
Yaşım 28’e dayandı ve 6 senedir evliyim. 5 senedir evlat duası ediyoruz, henüz arzumuza nail olamadık. Takdir Allah’tan… İlk seneler gittiğimiz bütün doktorlar adeta başından savdı bizi, ‘sizin bir şeyiniz yok, biz nelerle uğraşıyoruz, bekleyin biraz’ diye diye. Aradan seneler geçtikçe bizi ciddiye almaya başladılar. Bir sene evvel ilk tüp bebek girişimimiz doktorun büyük umutlarına rağmen hüsran oldu. Gelişmiş yumurtaları ultrasonla bize gösterirken ‘ikizler geliyor, bak babası, bak annesi’ diyen doktora ‘Hasbünallah ve ni’mel vekil’ dedik sessizce.
Pek kimseye söylememiştik tedaviye başladığımızı. Söylediklerimizin çoğu büyük sevinçle karşıladılar, henüz işin başındayken. Nasıl üzülüyordum ‘Biz netice konusunda tevekkül etmeye, olumsuz bir sonuç alırsak kalplerimizi buna da elhamdülillah diyebileceğimiz bir halde tutmaya çalışırken bu insanlar neye bu kadar seviniyorlar?’ diye. Sanki kesinlikle tedavi işe yarayacak gibi neşeyle tebrik ediyorlardı beni. Tedavi olumsuz sonuçlanınca da herkes tekrar ne zaman deneyeceğimizi sormaya başladı. Sanki bu tedaviye başlamak, devam etmek çok kolay ve çok normalmiş gibi… Hatta işin garibi, buna mecburmuşuz gibi…
Bu süreçte fark ettim ki biz Müslümanların malesef evlat sahibi olma konusunda da gizli ama çok vahim bir yanılgımız var: Allah’ın bir mucizesi (biliyorsunuz ‘mucize’, ‘insanı aciz bırakan şey’ demektir) olan insan bedenini adeta bir makine gibi algılıyoruz, tıp ilminin de günbegün ilerlemesiyle hayat hatta ölüm hakkında kendimizi daha muktedir buluyoruz. ‘Çocuk yapmak’ tabiri bu durumda bizim güya Müslüman kulaklarımızı hiç rahatsız etmiyor.
Hemen her hafta en dış kapının mandalı insanların bile hamilelik haberleri birileri tarafından kulaklarıma boca ediliyor. Halimizi bilmeden kaç kişinin ayıplamasına, laf sokmasına maruz kaldık, sayısı yok. Kimseyle konuşmak istemiyorum bu konuyu, çünkü herkes kendince birtakım tavsiyeler vermekle kalmıyor; benden daha çok, daha özel bilgiler istiyor. Halbuki ben bu konuyu aile mahremiyetine ait görüyorum. Konuşmak istemediğimde de daha ters ve kırıcı şeyler işitiyorum.
Eskiden çok sevdiğim bahar mevsimi, tazelenen tabiat, hele hele baştan ayağa çiçeklenen, meyveye duran ağaçlar bana artık derin bir hüzün veriyor. Bir sene daha geçti ve ben çiçeklenemedim, diyorum kendi kendime. Her ne oluyorsa kalpte oluyor, kimse kimsenin derdini bilmiyor. İnsan umutsuzluk, hüzün, heyecan, karamsarlık, şükür, umut, isyanın ve daha pek çoğunun içinde savrulup duruyor.
Bütün arkadaşlarımın (Allah nazarlardan korusun) en az bir çocuğu var. Birkaçımız bir araya geldiğimizde konuşma gündemi ister istemez çocuklara, eğitimlerine, hallerine filan geliyor. Ne kadar konuşmaya dahil olmaya çalışsam da çok kısa süre içinde ortamdaki bir koltuğa, sehpaya, saksıya filan dönüşmüşüm gibi hissediyorum. Bebek tebriği neyse de yok dişi çıktı, yok ilk yaşını doldurdu, yok sünnet oldu diye düzenlenen ‘party’ler iyice dışlıyor beni. Bir şekilde atlatıyorum bu tür davetleri.
Lise çağlarımda nedense bir annelik hayali kuruyordum. Annelikle, çocuk gelişimi ve eğitimiyle ilgili kim ne söylüyorsa ilgiyle dinliyordum. Anneliği çok kutsal görüyordum. (Şimdi bunun doğru olmakla birlikte, şarta bağlı bir durum olduğunun farkındayım 🙂 ) Sanırım bu yüzden evlat duasına durduğumuz ilk yıllar ‘anne olamazsam, eksik kalırım, mutsuz olurum’ gibi bir inancım vardı. Zamanla bundan kurtuldum.
Elbette anne olmak, salih bir kul olarak evlat yetiştirmek önemli ama ‘anne/baba olabilmek’ bizim elimizde değil. Bu dünyaya gönderiliş amacımız, dolayısıyla esas mutluluk hedefimiz ‘anne/baba olmak’ değil, olmamalı. Göçüp gittiğimizde arkamızda iyi bir nam bırakmak, yani iyi insan olmak, güzel ahlak sahibi olmak daha asli bir kazanım hem bu dünya, hem de ötesi için.
Adı adımdır diye yalız Hz. Fatıma’yı okur dururdum eskiden. Artık hiç evlat doğurmamış olmasına rağmen bütün ümmete anne olan Hz. Aişe ile avutuyorum kendimi. Onu düşünüyorum, onu da örnek almaya gayret ediyorum. Evlatlarıyla değilse de ilmiyle meşhur olmuş o kıymetli annemizi düşünmek benim durumumdaki hanımlara da iyi gelecektir.
Evlat bu dünyanın en tatlı meyvesi (imiş), enbiya bile Allah’tan salih evlatlar dilemiş. Biz de duamıza devam edeceğiz elbet, ama duamıza bizim istediğimiz gibi cevap verilmeyebileceğinin farkında olarak.
Allah dileyenlere aklı sağlam, bedeni sağlam, imanı sağlam, ahlakı sağlam güzel evlatlar nasip etsin. Evlatlarımızı hesap gününde yüz akı eylesin.
Selam ve dua ile…
yaziniz oyle icten ve samimi duygularla yazilmis ki. Mukemmel bir analiz olmus bu durumda olan insanlar adina…her ne kadar bu duyguyu atlatiriz alisiriz desek de..nefis.. istiyor istiyor…. cevreden gordukce daha da istiyor insan….bizi delirmekten kurtaran tek sey inancimiz…. kaderim imtihanim boyle diyerek yatisiyoruz… allah saglikli sorunsuz evlat versin hepimize….evlatsizlikla da evladla da imtihan etmesin
.
yazinizi okudum we hem icten ice size dua ettim.. hemde kendimden utandim… bir ewladim war genc bir anneyim.. ilk ewliligim ewlilik sayilmazdi 3ay we o 3 ayda siddet en kötü günlerimin en güzel meywesi ewladim cok sükür… suan ikinci ewliligim kader… buda kötü gidiyor cok zor sürecten geciyorum… we kisa zaman önce kürtaj oldum 🙁 bende sizler gibi düsünen biriyim ama o caresizlik beni mahwetti hemde esimden gizli aldirdim.. simdi bunun pismanligini we wicdanini yasiyorum… ama cok gec.. we yine bir ama ki dogursaydim esim beni cocugu kullanip süründürürdü bunun hic bir bahanesi yok biliyorum… RABBİM AFFETSİN… we bu yazilarinizi okudukca kendim dahga cok nefret ettim.. wicdanim daha bir acitti canimi… korkuyorum hamilelik suphem war 🙁 korkuyorum dua ediyorum RABBİM simdi degil belki sonra SEN ANNE BABA OLMAK İSTEYEN EWLAT HASRETİYLE YANİP TUTUSANLARA WER DİYORUM… we bundan sonra daha cok sua edicem sizlere we sizin gibij ewlat hasreti ceken ablalarima..katdeslerime… RABBİM SİZLEREDE HAYİRLİSİYLA EWLAT WERSİN İNSALLAH…
Ne güzel anlatmışsınız içim ferahladı pozitifleştim diyebilirim iki kızım var büyük dördünü bitirdi küçükse birbuçuk yaşında bir hamilelik şüphem var kesin değil yarın bi kan tahlili isteyeceğim bakalım korunduğum ve asla üçüncü bir çocuğu istemediğim halde valla dünya başıma yıkıldı iki çocukla zor uğraşıken üçüncü bir çocuk bana hayatımın zindan olucanı düşündürüyordu günlerdir kara kara düşünüyorum asla aldırmam zaten bu günaha giremem netse lafı uzatmıyayım yazınz bana iyi şeyler düşünmemi eperki varsa o miniğide sevgi ve şefkatle istememi sağladı Alllah razı olsun diyorum
Selamun aleykum kaygili kardesim her cocuk rizkiyla dogar bunu unutma rabbim kimseye tasiyamacagi bi yuku yuklemez nasil bakarim diye dusunme rabbim sana bunun kuvvetinide verir bide ben ve benim gibi bebegi olmayanlari dusun ben dr.lara bebek icin milyarlar dokuyorum yillardir ve ben cok cocuklu bi aile olmak isterken bir tane bile yok buda rabbimden diyor dualarimi yinede eksik etmiyorum ve suan cok cocukta bile gozum yok birtane de yeter rabbim dinimize vatanina hayirli bizlere hayirli katindan bir altintop nasip et diyorum hayirli haberlerini yaz kardesim dualarinda bu fakir cocuk bekleyen musluman bacinida hatirlatsan sevinirim allaha emanet olun
Nede güzel yazmışsın Cahide abla, bende 1,5 senelik evliyim çocuğumuz olmadı doktora gitmeyede çekindim hep yarın doktordan randevum var bir gün öncesinde bu yazıyla karşılaştım, ne tuhaf ömür kimi nimete hasret kimi şükrünü eda etmeyi bırak isyana gidiyor Rabbim herkesin gönlüne güzellik versin aklı selim olmayı nasib etsin Rabbim istedikten sonra kim önüne geçebilir ki? Dua buyrun tüm bebek sahibi olmak isteyenlere lütfen…
batılılaşıyoruz hevesiyle batıyoruz ümmetce çok acı Allah razı olsun çok hoş bir yazı beğenerek okudum.
Esselamün aleyküm herkese…yine içimi acıtan bir yazı, geç yazıyorum, artık kimse de pek görmez bu yazdıklarımı ama azıcık bir vakti fırsat bulup yorumları okuyayım dedim ve dayanamadım yazıyorum…Benim de bebeğim olmuyor, geçen yıl bir gebelik yaşadım ama bebeğimi kaybettim, hala bekliyoruz ama yok, olmadı, şimdi bana doktorların dediği tek şey yaşımdan dolayı tüp bebek…Çok düşündüm, pek de içim razı gelmese de tamam dedim, önümüzdeki ay gideceğim tüp bebeğe, sonra içimden bir ses sürekli ”gitme bekle” dedi, vardır bir hikmeti belki deyip gitmedim, ardından geçen sürede bu kez maddi olarak ayrıntıları öğrenince bizim bu işi kredi çekmeden yapamayacağımızı anladık…ve ben vazgeçtim, daha önce de yazmıştım, kendimce, elimden geldiğince dinimin gereklerine uymaya, eşime de anlatmaya çalışıyorum, krediyle, faizle olmasını hiç istemiyorum ve kararımı verdim, yaptırmayacağım tüp bebek. Rabbim benim kalbimi benden daha iyi bilen değil mi? Elbet bir gün nasip eder diyorum, O ”ol” dedikten sonra ne yaş ne de başka engeller engel olmaktan çıkmaz mı? Ne kürler, ne meyveler ne dualar…olmayınca olmuyor işte, onca istersin, onca yalvarırsın olmaz, kimi de istemediği halde üst üste hamile kalır…yaşadıklarını bile bile çocuğu olduğu için alttan alttan laf vurarak, kendi doğurganlıklarıyla övünerek, çocuklarını yere göğe sığdıramayarak canımı acıtanları Allah’a havale ediyorum…Rabbim en doğrusunu bilendir…ama gelin görün ki bazen çoookk ama çok zor oluyor, insanın kayınvalidesi bile ”şimdi yapsam çocuğum olur” diyerek karşısındakinin canını yakıyorsa daha ne denir ki? Hepimizin imtihanı farklı, kimimizin çocuğu, kimimizin çocuksuzluğu, Rabbim hepimize her şeyin hayırlısını versin. Sabrımızın sonunda en hayırlı olan neyse onunla mükafatlandırsın bizi…selametle…
Allah yardımcın olsun kardeşim. sen boş laflara aldırış etme. Rabbim en kısa zamanda sana hayırlı evlat nasip etsin inşallah.
Allah razı olsun güzel kardeşim, amin ecmain…cümle anne olmak isteyen kardeşlerimize nasip etsin bu hasret kaldığımız duyguyu, Rabbim hiç kimsenin kucağını boş, gönlünü mahzun bırakmasın…
Allahim sana ve isteyen bütün hanimlara hayirli evlatlar nasip etsin canim benim.Ümidini kirma iki ayri aykadasimin yillar sonra cocuklari oldu.Arkadasimin birinin 16 yil sonra birininde 18 yil sonra evlatlarini kucaklarina aldilar.Allahtan ümit kesilmez.
InsaAllah siz o kadar beklemezsiniz.yakin zamanda evlat sahibi olursunuz.Yani Allah her seye kadir.
Amenna…Allah razı olsun ablacığım, amin amin amin…Rabbim dualarımızı kabul etsin. Evet, inşaAllah o kadar beklemeyiz ablacığım, 37 yaşındayım ben 🙁
InsaAllah canim en yakin zamanda hayirlisiyla senden ve diger arkadaslardan güzel haberler aliriz.Amin.<3<3
Amin ablacığım,inşallah…
rabbim senin benim ve bizim gibi olanların sabrını artırsın kardeşim…bende 9 yıllık evliyim çok istedik ama malesef evlat sahibi olamadık.kim ne dediyse denedik.ilaç tedavisi,aşılama,tüp bebek,dualar,otlar,çaylar ve aklıma gelmeyen daha neler neler.maddi manevi bittik en sonunda artık oluruna bıraktık.ama gel gör ki sen dursan çevre durmuyor üzmek yaralamak için elinden geleni yapıyorlar.geçenlerde bir komşum 2-3 yaşlarındaki kızıyla bize geldi ben kızını sevmiyomuşum oynamıyomuşum mıncıklamıyomuşum kızı benden elektrik almıyomuş dedi ve en sonunda da o can yakan sorusunu sordu ve dediki senin çocuğun yok diye senin içinde çocuk sevgisi yok mu hiç kaynamıyomu için?şimdi buna ne cevap verilir diye düşündüm yandım kavruldum söylenecek çok şey vardı hiç kaynamazmı bizim nasıl yandığımızı onlar nerden bilsin geçiştirdim.daha sonra başka bi konu açıldı ve ben kimileri kolay çocuk sahibi oldukları için ben yaptım havasına giriyorlar dedim halbuki bilmiyorlarki RABBİM kimine vererek kimine vermeyerek imtihan ediyor dedim.biz hiç öyle değiliz dedi az önce canımı nekadar acıttığının farkında bile değil di bende tabi canım zaten bende sana söylemedim dedim.bunun gibi daha neler neler.eşim görev için başka bi şehirde hafta sonları eve geliyor hafta içi yok yalnızım.yalnızlık öyle bir oturuyorki içime anlatamam nevardı benim de bi yavrum olsaydı onunla ilgilenirken vaktin nasıl geçtiğini anlamazdım bile diyorum.gözyaşları içinde rabbime dualar ediyorum ondan hayırlı evlatlar istiyorum.bu bizim imtihanımız biliyorum ama dayanması çok zor rabbimden sabır diliyorum.bu hamile olupta o bebeği istememe olayına da sinir oluyorum sen kimsin ki rabbim sana böyle güzel bi nimet bağışlıyor ve sen ben onu istemiyorum diyeceksin.biz böyle kavrulurken onlar gibi nankörleri rabbim islah etsin diyorum.böyle nankörleri gördükçe, birde çocuklarını gözümüze sokar gibi sevenleri gördükçe, hele birde doğar doğmaz sokağa atılan o masum yavruları gördükçe ve 5 dakikalık zevkten sonra hamile kalıp daha doğar doğmaz o masum bebeklerini katleden canileri gördükçe içim yanıyor…..
Sevgili Kadriye kardeşim, geç yazıyorum kusuruma bakmayın sonradan gördüm yorumunuzu. Daha önceleri yazdığınız yorumlardan tanıyorum sizi ve geçen yıllarda burada yazan birkaç kardeşimle birlikte siz de sürekli dualarımdaydınız. Rabbim inşallah bir gün bize de nasip eder bu mutluluğu, inşallah hayırlı haberler vermek bize de nasip olur…insanları anlamak gerçekten zor ama kimi zaman düşüncesizce ve hatta bile isteye yapılan can acıtıcı sözlere rağmen sabırdan başka, Rabbimizden başka tutunacağımız kimse yok, O yüceler yücesi bizi de onları da görüyor elbette…Rabbim bizlere, isteyen cümle kardeşlerime hayırlı imanlı sağlıklı evlatlar versin, Allah’a emanet olun, selametle…
kahverengi kardeşim yazdıklarını okuyunca çok duygulandım.biyerlerde bizim için dua edilmiş olması ne güzel bi duygu.ALLAH razı olsun sizden.dularına bütün kalbimle amiiinnn dedim.bu mübarek cuma günü rabbim dualarımızı kabul etsin.isteyen herkese hayırlı evlatlar versin.herkese hayırlı cumalar….
Selamün Aleyküm sevgili kahverengi kardeşim Allah cc sana ve senin gibi evlat özlemi çekenlere sabır versin ve en kısa zamanda hayırlı evlatlar nasip etsin Âmin
Sevgili Hamiyet kardeşim, bilseniz ne kadar iyi geliyor birbirimizi hiç tanımasak da yapılan yorumlar, edilen dualar anlatamam…Allah’ım razı olsun…selametle…
Aleykümselam, kahverengi rumuzlu kardeşim, duydunuz mu bilmiyorum ama eğer tedarik edebilirseniz Arabistan’dan hurma poleni bu iş için inanılmaz etki sağlıyor biiznillah.. İki kutu alıp hem eşiniz hem de sizin tüketmeniz gerekiyor, usulüne uygun olarak.. Bilginiz olsun…
Sevgili ”hayatı farket” rumuzlu kardeşim, hiç duymamıştım hurma polenini, bir araştırayım, bulabilir miyiz bilmiyorum ama bir bakalım. Allah razı olsun ilginizden dolayı, sizinki de dahil bu son yorumları geç gördüğüm için geç cevaplıyorum kusuruma bakmayın lütfen. Tavsiyeniz için, iyi niyetiniz için Allah razı olsun sizden de…selametle kardeşim…
Imtihan ve kader….. cocuklariyla hava atanlar acaba cocuklariyla imtihan olma ihtimalini dusunuyorlar mi? Hayirsiz olabilir.. uyusturucuya bulasabilir hirsiz olabilir… keske seni dogurmasaydim dedirtebilir.
Bilmiyoruz…… tek bildigim mutluluk paylasilmamali karsidakinin uzulecegini kiskanacagini dusunerek… hayirlisiyla cocugum olursa..kimseye soylemeyecegim anlatmayacagim onunla ilgili seyleri…. insanlar cok kötü
Rabbim insallah ikinci kere cennet kokusunu koklamayi nasip eder bana önce isteyen herkese sonrada bana nasip etsin
Ağzına sağlık.Kadınların muzdarip olduğu çok mühim bu konuya güzel bir açıklık getirmiş,kadere rızalığı,tevekkülü,sabrı yeniden idrak ettirmişsin Cahide abla…
Selamun aleykum cahide abla yukardaki hadisin kaynağını belirtebilir misin acaba ben bulamadım da.. dua ile…
Çooook uzun olacak ama yazdıkça yazmışım, hakkınızı helal edin.
Benim anlamadığım herkes ya maddi açıdan karşı gelmiş çok çocuğa ya da maddi durumun önemi yok diyerek tavsiye etmiş. Ama hiç kimse bu çocukların dini eğitiminden bahsetmemiş, çevrenin/ailenin bu konudaki olumsuz etkilerini konuşmamış. Bizim korkumuz bu yönden.
Biz maddi durumu çok iyi olan bir aile değiliz. Elhamdülillah, aç değiliz açıkta değiliz fakat elimizde çok para bırakacak durumda da değiliz. Fakat bu bizim için evlat istememe sebebi olmadı elhamdülillah, çocuğun rızkı bize hep işin kolay kismi olarak geldi. Bizi Doyuran onu da doyurur elbette. Fakat bizi korkutan her zaman yakın ailemiz ve çevremiz oldu.
Her ne kadar belirli bir noktaya kadar dini bir hassasiyete sahip olsalar bile, bizim hassasiyetlerimize bir noktadan sonra zıt düşüyorlar. Ben elimden geldiği kadar içinde katkı maddesi olan şeyler yememeye çalışıyorum ve istiyorum ki elimden geldiği kadar çocuğumu bundan koruyayım. Fakat çocuğa bir şey yedirme hevesi olan bir babanneye sahip, ve bu konuda bizim kadar hassas davranmıyor. Ben şimdiden onun derdine düştüm. Zaten kendimi korumakta zorlanıyorum, ekmek alırken dahi temiz ekmek bulana kadar uğraşıyorum, şimdiden doğmamış evladımın hakkına girmekten çok korkuyorum.
Ya da bizim için erkek ve kadınların ayrı oturması, erkeklerin kadınların bulunduğu yere girmemesi, karışık bir ortamda bulunuyorsak dahi tesettür ve edeb kurallarının gözetilmesine çok önem verdiğimiz halde benim bu hassasiyetime saygı göstermeyenlerin, beni benimsediklerinden çok daha fazla benimseyecekleri torunlarını onlara kalsa kendi kuralları çerçevesinde yetiştirmeye çalışmalarından korkuyorum. Gelinlerini bırak, kendi evlatlarına dahi saygı gösteremeyen, anne-baba her zaman haklıdır diyerek sürekli dini olarak da tehditler yağdırmalarını düşünüyorum da, vallahi korkuyorum. Bunun gibi nice örnekler suna bilirim.
Farkındaysanız namaz, tesettür, oruç gibi ibadetlerden bahsetmiyorum. Bu konuda onlarin tutumu belki bizden de katı. Fakat islami bilinci, yani ince detayları, Müslümanlığı hakkıyla yapmak için gerekli olanları, biz çift olarak yeni yeni oturtuyoruz kendimizde ve daha yolumuz çooook uzun. Kendimi korumak bu kadar zor iken, evladımı nasıl koruyacağım?
Bundan hiç korkanınız olmadı mı? Ana-baba bu, hiç birşekilde onlara saygısızlık yapmak, heveslerini kırmak istemiyoruz. Ama onlardan öte Rabbimizin dedikleri var. Bir insan bu kadar baskın olan ana-babayı nasıl idare eder? Biz daha iyi Müslümanız havası içerisinde değiliz fakat bu şekilde davranıyormuşuz gibi de olmak istemiyoruz. Bunu nasıl başarabiliriz, çünkü çok çabuk böyle bir ithamda bulunuyorlar.
Bilmiyorum. Bu korkularımız her zaman vardı. Fakat bir noktadan sonra dedik ki; hayır, çok evlat istiyorsak, genç bir anne baba olmak istiyorsak, bu korku bize engel olmamalı. Dua ettik, ‘Rabbim, biz çok korkuyoruz fakat Sen bizden elbette daha iyi bilirsin. Hakkımızda ne zaman hayirli ise o vakit nasib et bize hayırlı ve sağlıklı bir evlat’ dedik. 4 hafta sonra hamile olduğumu öğrendim.
Şuan hamile olduğumu saklıyoruz. Neredeyse 4 aylık hamileyim fakat ailemizin şimdiden bizim hoşlanmayacağımız heveslere girmelerini istemediğimizden sevincimizi iki kişi yaşıyoruz. Ayrıca cümle alemin duymasını da istemiyoruz ki biliyoruz ki bir kişiye dememiz 1000 kişinin bilmesi olacak.
İlk haftalar kafam daha rahat iken son haftalarda korkularım tavan yaptı diyebilirim. Ve korkularım beni çok tedirgin hatta mutsuz yapıyor. Hormonların etkisi midir onu da bilmiyorum fakat artık birşeyler yapmam gerekiyor yoksa korkularımı gerçekle karıştırmaktan korkuyorum. Çünkü her ne kadar ailemizin huyunu ve tavrını bilsek de onların asıl tavrını bilmiyoruz, daha önce torun sahibi olmuş insanlar değiller, söyledikleri şeyler hakkındaki düşünceleri belki de torunlarını ellerine alinca değişecek ve belki de biz boşuna bu kadar korkmuş olacağız.
Kafamdaki düşünceleri nasıl azaltabilirim? Bana sükunet veren Rabbime olan güvencim ve düşüncelerim sanki işe yaramıyor. Beynim biliyor da, içimdeki o korkuya ulaştıramıyorum beynimin o mantikli sözcüklerine.
Esselemualeykum.Ben ne ailemden ,ne de kimseden korkmadın.Din eğitim eksikliğinden hic korkmadım.Biz dinimizi çevremize uygunlaştıramayiz kardeş,çevremizi dinimize uygun etmeliyiz.Mesela benim neslim beni ehli sunnet olduğum için reddetti,ana babam evlatliktan çikardi,mirastan mahrum etdi.Elhamdulilleh.Onların seçimi.Ben dinimden taviz vermem,veremem!Evlatlarıma da bunu ögretirim.Mevzu İSLAM ise kimseye taviz yok!
ALLAHA İSYANDA KULA İTAAT EDİLMEZ!
Bu gun çok guzel karar aldik.Artik oglanlarima hem evde ,hem dişarida musluman giyimi giydireceğiz.Kendim ellerimle dikeceyim onlara izarı,çelebiyeni,abani.
Bizden olmayanların giyiminden kurtaricağız yavrularimizi.Onlar musluman ve musluman gibi giymeli.))))Çok mutluyum .Allah size de sunnete ittiba edilerken duyulan huzur dolu sevinci nasip etsin.
Maşaallah tebarekallah kardeşim…
Benim ailem etrafim hepsi şii~Rafizi.Benim dinlerinden çikmam onlarî perişan etdi.Lakin
ŞEYTANIN HİYLESİ PEK ZAYİFTİR!
Ben islami tanidiktan ,hakki gordukde duşundum ki Kimden korkmam beni kurtarir.Elimde bulunan onca mal mulk mu? ya 1 olan YUCELER YUCESİ,AZAMETLİ ARŞIN SAHİBİ Mİ?
şimdi 1 tek korkum var.O da yeniden kafir olmaktan.(((
Çunki pervasizca bir şey yapariz da neticesini duşunmeyiz ve Rabbimizin Nazarından duşeriz.O zaman da gercekten vay halimize.
Annemlere geldikde ise…Dinlemek bile istemediler.duşmanliklari had safhaya çatdi ve beni dinimden dönduremeyip alakani kestiler.Elhamdulilleh.Özlemiyorum ama uzuluyorum,ahiretlerini düşunup uzuluyorum.dua ediyorum ki Rabbim kalplerini islama açsin.Ama asla da pişman olmadim taviz vermemekde.Allah bana guzel ahiretlik dostlar ve beni el ustunde gezdiren,secdelerinde “ALLAHÎM EŞİMİ CENNETLE SEVİNDİR,ONA HAYİRLİ VE UZUN ÖMUR VER”diye dua eden,hastalandığımda benim icin uzüldüyü için gözu yaşaran bir EŞİM var!!!Rabbimize mahlukatin adetince ve O’nun şanına yakışir şekilde hamd olsun.
KALBİNİ FERAH TUT!ALLAHIN İPİNE SARIL.YAKİN AKRABA,ANA BABA SENİ AHİRETDE KURTARAMAZ,DUNYADAYKEN ALLAHA VE RASULUNA İTTİBAN KURTARACAK!…
ALLAH İMANIMIZI ARTİRSİN!
CAHİDE BACİM SENİ ALLAH İÇİN ÇOK SEVİYORUM.ZİKR MECLİSLERİNDE YAZİLARİNDAN FAYDALANİYORUZ.MESELA DUN OGLUNUN SANA İMAM OLUŞUNA OKUDUM BACİLARİMA,AGLADİK…HAYAT İSLAM OLUNCA GUZEL DEYİLMİ AHİRET ARKADAŞİM{inşeAllah}?
Yorumlarını çok duygulanarak okudum. Elhamdulillah… Rabbim sayılarınızı artırsın, sizin gibi kardeşlerimden tertemiz nesiller var etsin. Amin…
Allah kalbine huzur versin bacım.İmanını artirsın ,hem dünyada ,hem ahiretde en gûzele ulaştırsın seni ve aileni.Her sıkıntini gunahlarina keffaret,cennete giden yolundaki daş kesek olarak düşûnursen aklina hakim olmuş vesveseler seni rahat bırakîr.Ve çokca kuran ve hadis oku.Zira:
“Kalpler yalnızca Allahın zikriyle huzur bulur.”
Ehlihadis kardeşim sizinle özel olarak görüşmek isterim.
Cahide; benim mail adresimi bu kardeşime iletirmisin.
Esselemualeykum.cemiulhadis@gmail.com
Zeynep bacım bu benim gmailim.isteyen her bacimla dostluk kurmak benim icin bi şereftir.Burda qiyaben takip etdiyim çok kardeşim var ki hepisi o kadar samimi ve o kadar canayakın ki.Hepsini seviyorum.Şimdilerde yorum yapmaya başlasam da siz benim hayatımin birer ferdine çevrildiniz.
Allah hepimizi cennetde buluştursun.Amin.
Esselemualeykum