Dışarıda çalışan kadınlar mevzusunda pek çok yazı yazdık. Konuştuk, tartıştık. Açıkçası bu konuya bir daha girmeyeceğim diye kendi kendime bir karar almıştım. Çünkü ne zaman bu konu konuşulsa, beni bir çalışan kadın düşmanı olarak görenler oluyor.

Oysa benim için gittiğim hastanede, eczanede, devlet dairesinde kadınların çalışması büyük avantaj. Hiç bir şey söylemeden bunun keyfini çıkarmam, hatta o kadınları desteklemem lazım. Fakat İslam’ın gözüyle bakınca kadının dışarıda erkek gibi çalışması kadın için ağır bir yük, islamı tam olarak yaşaması açısından da büyük bir engel…

Dışarıda çalışan, kültürlü, kariyer sahibi hanımlardan aldığım her mail, o kadınlara daha çok acımama sebep oluyor. Son olarak “Dua Bekliyorum” başlığıyla mail atan bir kardeşimiz, içler acısı halini anlatıyordu mailinde. Kardeşimizin mailinin sadece bir kısmını sizinle paylaşıyorum:

“çalışma hayatının günahlarından allaha sığınıyorum ve malesefki hayat şartlarından dolayı çalışmak zorundayım ancak Allahtan ümidimi kesmiyorum ve sizden tek ama tek dileğim benim içinde dua etmeniz, kim bilir belkide sizin gibi kendini evine ve çocuklarına adamış bir Müslüman kardeşimin bana edeceği dua kabul olur ve bir kapı açılır da önümde bende her sabah evimden ağlayarak çıkmaktan kurtulurum, evet ağlayarak çıkıyorum her sabah çünkü yavrumu bırakıp arkamdan ağlamalarına dayanamıyorum, işyerimizde erkeklerde var ve ben bu ortamda bulunurak günaha girmekten dolayı ağlıyorum.”

Bir başka hanım kardeşimiz, eşine artık çalışmak istemediğini, çok yorulduğunu söyleyince, eşi ona “Çalışmayı bırakırsan boşarım seni” demiş.

Bu kadınları böylesi bir çıkmaza kim veya kimler sokuyor? Öyle bir çarkın dişlileri arasında eziliyor ki kadın, üniversite okumasa cahil gözüyle bakılacak. Okuyup çalışmasa en yakınları tarafından “Boşa mı okudun” baskılarına maruz kalacak. Bu ne zulümdür Allah’ım! Continue reading →