Hâla Allah’a tevbe edip O’ndan bağışlanmayı dilemiyecekler mi? Allah çok yarlığayıcı, çok esirgeyicidir. (Maide:74)
Hafta sonu bir kaç ihtiyaç için, büyük bir alışveriş2 merkezine gittim. Alışveriş merkezinde bulunan mağazalardan birinin önüne küçük yapay bir ağaç koymuşlar. Aralarına iki adet para kutusu. Üzerine büyük puntolarla yazılmış bir not asmışlar:
Küçücük ağacın üzerinde neredeyse kurdela bağlayacak yer kalmamış…“Dileklerin gerçek, şansın bol olsun!”
O kadar insan ne istemiş o küçük ağaçtan. Dileklerini kim gerçek yapacak, kim bol şans verecek?
Nasıl bir dilek bu? Allah’a sunulmamış dileklerin ağırlığı nedir, böyle bir gafletin insana tezahürü ne ola ki?
Alışveriş merkezinin tam ortasına kurulan devasa çam ağacı, bir kenarda ren geyikleri, kızak ve kocaman noel baba heykeli!
Bunların etrafına toplanmış resim çektiren, çocuklarını noel babanın yanına dikip o anı ölümsüzleştirmeye çalışan insanlar ibretlikti…
Toplum olarak ciddi bir şahsiyet problemimiz var. Egolarımızın ardında gizlenmiş, acınası bir kompleks hali… Uzunca bir zamandır biz olmaya utanmış, utandırılmışız. Hep başkaları gibi olarak, başkaları gibi davranarak var olmaya çalışıyoruz. Şairin dediği gibi; Kendi ellerimizle bozduk kendi güzelliğimizi.
O gün girdiğim iki mağazadan, koşar adımlarla çıktım. Her girdiğim mağaza, her vitrin hıristiyanlığın simgeleriyle doluydu. Kan kırmızı şapkalarla, sahte sakallarıyla “ho ho” layan insanlar; aziz(!) nikolas’ın ruhunu yaşatmaya çalışıyorlardı sanki.
Işıltılı çam ağaçları, nur yüzlü dedeme hiç benzemeyen sinsi ve göbekli adamlar, beni sokaklara daha da yabancılaştırıyordu… Continue reading →
Bunu beğen:
Beğen Yükleniyor...
Nureddin Yıldız Hoca’nın bu yazısı hepimizi ilgilendiriyor ancak, 
