“Hiç bir ana-baba evlâdına iyi bir eğitimden, iyi bir ahlâktan daha değerli mîrâs bırakamaz” (Taberâni)
Son günlerde her yerde dolaşan bir video var. Hastanede bir çocuk kan vermek istemiyor ve bağırıyor: “Kan benim, damar benim”. İlk etapta bu tombiş ve sevimli çocuğa gülüyoruz. Doğal ve rahat tavırları dikkatimizi çekiyor. Daha dikkatli ve sansürsüz izleyince çocuk yıllanmış bir küfürbazın küçük haliymiş gibi bir algı oluşturuyor. “Adamı hasta etmeyin!, Beni hastanede konuşturmayın! “diyor. Olmayan beyninizi, hastanenizi… deyip ustaca ve dili dolanmadan küfürler savuruyor!
Videoyu aileden biri çekiyor belli ki… Küfürler karşısında “Ayıp, şişşt” gibi silik tepkiler veriyorlar. Çok eğlenmiş olmalılar ki, videoyu birde tutup internete vermişler. “Bakın amcaları, teyzeleri, oğlumuz ne de güzel küfür ediyor!” der gibi…
Hiç komik değil!!! Hatta bu ve bunun gibi haddini aşmış veya haddi aştırılmış çocuklar tam bir trajedi. Nasıl bir rahatlık verilmiş ki bu çocuğa, büyüklerinin yanında küfrediyor. Anne babasına çekinmeden kafa tutuyor…
Sizi bilmem ama benim böylesine bilmiş çocuk tavırlarından midem bulanıyor, sinirlerim tavan yapıyor! Çocuğu sıkmayacağım, rahat yetiştireceğim derken, resmen zıvanadan çıkmış, edep mahrumu, sınırsız, saygısız çocuklar yetişiyor.
Çoğu aile çocuğun her yaptığına, her hatasına sessiz kalmanın iyi anne babalık olduğunu sanıyor. Küçüklükten itibaren her isteği yapılıyor, hiç bir hatasında müdahale edilmiyorsa çocuk tam bir baş belası oluyor!
Örneğin, misafiriniz olan çocuğun tavırları sizi çıldırtırken, annesi tepkisiz kalıyor, görmezden geliyorsa bazen çocuğun ağzına iki tane çakmak gibi kötü fikirler bile geliyor aklınıza 😕
Bu çocuklar ve anneleri maalesef ki, Televizyon kültürüyle büyüyor. Diziler, çizgi filmler, egosu şişirilmiş kahramanlar, ukalalığı yetenek gibi gösteren, güya yetenek programları… Beyinleri taciz eden bu medya zırvalıklarından sonra, ukala ve şımarık çocuk; özgüveni yüksek çocuk olarak kabul ediliyor.
Geçen yıl bir akrabamın, 5 yaşındaki kızının, benim kızımla konuşmasına şahit oldum. Ağzım açık kaldı. Konuşurken saçları geri atmalar, dil kırmalar, o yaşta bir çocuğa yakışmayan bilmiş sözler.
Ben bu nesli kayıp nesil olarak görüyorum. Çocuklar annelerin efendisi olmuş. Küçük prensler ve prensesler gibi her biri. “Sen nasıl istersen öyle olsun” diyor anneler. En ufak bir hata yapsalar “Çok özür dilerim aşkım! Bir daha yapmam” diyorlar. Çocuk cin ali çizse, bunu büyük bir başarı gibi ayyuka çıkarıyorlar. Her istedikleri yapılıyor, “Aman içinde kalmasın” sözü yeni nesil annelerin hayat felsefesi olmuş sanki!
Bu çocuklar yetiştirilmiyor, sadece büyütülüyor!
En üzücü olan da yeni nesil çocukların pek çoğu İslam terbiyesi almıyor. Çocuklar namaz eğitiminden mahrum. Anne sabah namazına kalksa da, çocuğuna kıyıp kaldırmıyor. Çoğu Müslüman (!) ebeveynin namaz gibi, İslam gibi bir kaygısı da yok zaten. Özgüveni gelişsin diye kendini paralayan anneler, çocuklarına Allah’a güvenmeyi, tevekkül etmeyi öğretemiyorlar…
Ve sonra nesli tükenmekte olan bazı duyarlı aileler, özenle yetiştirdikleri çocuklarını, bu çok bilmiş, ukala prens ve prenseslerin arasına okusun, eğitim alsın diye gönderiyorlar. Evde aldığı terbiye ve okulda gördüğü başıboşluk arasında derin bir çelişki yaşayan çocuklar acınası bir hale geliyorlar…
Unutmayalım ki; Anne ve babalar çocuğun her emrine amade duran emir erleri değildir. Çocuklar anne babalarının efendisi değildir. Çocuklarımıza İslam ahlakını, büyüğe karşı saygıyı, büyüğün yanında konuşma ve davranış adabını öğretmediğimiz, küçük prens ve prensesler olarak büyütmeye devam ettiğimiz, hiç bir sorumluluk vermediğimiz, sevmenin ve tahammülün sınırlarını bilemediğimiz sürece; sağlam karakterli bireyler olmalarını beklemek hayalden öteye geçemeyecektir…
Cahide Sultan
yalnız çocuk on yıldır hastanelerdeymiş .beyninde kist varmış.ve psikolojik tedavi görüyormuş arkadaşlar
Allah yardimcisi olsun.ama hic bir gerekce cocugun o denli terbiyesizliyine hakk getiremez.
Herkese s.a. Her zaman ki gibi çok güzel bir konuyu ele almışsınız Cahide Hanım.. Bir kaç ay öncede aynı bunun gibi bir kız çocuğu babasıyla ayakkabı almaya gidiyor orada da aynı saygısızlıklar vardı.Benimde 3 yaşında bir kızım var ben çalışıyorum 🙁 şuanda kızım kreşte. Kreşte hep şarkı, türkü, kıvırmayı öğreniyor. Birde o kötü annelerden birisi oluyorum 🙁 Sözümü hiç dinletemiyorum 🙁 çok sevdik, kısıtlı vaktimiz var diye ağlamasın, işimizi engellemesin diye sanırım 🙁 ama artık önünü almıyorum şimdiden 🙁 bazen sinir krizi geçiriyorum dövmemek için 🙁 Bi komşum var oda aşırı dövüyor çocuğunu 🙁 asla tasnif etmiyorum ama çocuğunun gözüne bakınca dediğini yaptırıyor 🙁 Ben ne yapıcam, nasıl hareket edicem artık bilmiyorum. Bazen eline vuruyorum, baba diye bağırıyo, birisi gelse annem beni dövdü diye şikayet ediyo 🙁 Ben ve benim gibi olan anneler için nasıl davranmam/ davranmamız gerektiğine dair büyüklerimden tavsiyelerinizi rica ediyorum 🙁 Selametle 🙁
çalışan bir bayanım diyorsunuz. Ben anlamıyorum bu çalışıyorum çocuğuma nasıl davranmalıyım diye soran insanları bununla ilgili bir sürü kitap var alıp okuyabilirsiniz. Yani bize yardım edin dediğiniz insan pedagog değil. Her çocuk farklıdır. Her çocuğa farklı davranılmalıdır. Dayak hiçbir zaman çare değildir. Bazılarına göre yapılacak en son şey olarak söylenir ama bana göre yapılmaması gereken birşeydir.Benim karşı komşum da deli gibi döver çocuğu çocuk yine bildiğini okuyor.Dayak arsızı olmuş.Çocuk yetiştirilirken istikrarlı olunmalı mutlaka kurallar konulup ne olursa olsun o kurallara uyulmalı.Benim de 3 yaşında bir kızım var herşeyi düzgün bir şekilde açıklayınca tamam diyor.Hiç dövemedim.
Benim anneliğim tartışılır. Benim de hatalarım vardır mutlaka fakat bazen tecrübeli bir anne bir pedagogdan daha işe yarar fikirler verebilir. Bu kardeşimizin sorusunun cevabı, yine sorusunun içinde saklı. Çalışan bir anne, yeteri kadar ilgilenilemeyen ve duyulan vicdan azabı sonucu her isteği yapılmış, kural konulmamış bir yavrucak. Fakat çalışan olsun veya olmasın, bazı anneler bu disiplini çok güzel sağlıyor. Dayak kesinlikle çözüm değil. Dayak yiyerek terbiye olan bir çocuk görmedim ben. Komşunun yaptığı sadece çocuğu korkutmak. Öyle terbiye olmaz kardeşim. Benim sana tavsiyem: Makul isteklerini yerine getir çocukla inatlaşma. Fakat bir şeye hayır dediysen, ağlasa da sözünden cayma. Birde neden hayır dediğini açıkladıktan sonra ağlaması durmuyorsa, kendi haline bırak. Mutlaka yorulup susacaktır.Sen asabi davranırsan, çocuk asabiliği öğrenir. Sakin olmaya çalış. Anneliğini iyi gördüğün kimselerden yardım al. Her çocuğun karakteri farklıdır. Mutlaka çocuğunu çözmeye, onu anlamaya çalış.
Çok teşekkür ederim Cahide Hanımcımm beni anladığınız için 🙁 … Nihal hanım kitap alıp okumadığımı nerden biliyorsunuz!? Uygulamaya gelince olmuyor işte… Kesinlikle tecrübeli annelerin deneyimleri, pedagogların yazdıklarından daha doğrudur. Umarım güzel yetiştirebiliriz. Teşekkür ederim…
Meğer o çok gülünen çocuk hastalıkla mücadele ediyormuş.
İlk videosunda izleyenleri kırıp geçirdi ama bu sefer hüzünlendirdi. O küçücük bedeniyle 3 ayrı hastalıkla boğuşan çocuğun anlattıkları yürek dağladı.
Ailesi ile birlikte röportaj veren çocuğun annesi oğlunun Cerrahpaşa Tıp Fakültesi’nde kilo, Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi’nde sinir ve Haseki Hastanesi’nde epilepsi tedavisi gördüğünü söyledi.
Çocuk ise videonun izlenmesi ve meşhur olmasıyla ilgili “Ne şöhreti bana ne. Videoyu kimse izlemesin. Çünkü görenler benimle dalga geçiyor. Sen şöylesin sen böylesin diye” dedi.
Kullandığı ifadeler sonrasında sosyal medyada tıklanma rekoru kıran video ve çocuk hakkında sayfalar açıldı.
Ben videoları izlememiştim. Bu konuyu okuyunca izledim. İkinci videoda çocuğa birşeyler söylettiriliyor yani önceden böyle böyle söyle demişler.Anlaşılan aile tepki almış geri dönüş için çocuk böyle konuşturulmuş.Benim kardeşimde epilepsi tedavisi gördü hem de 9 aylıktı tedavi başladığında zaten epilepsi tedavisi gören çocuklar psikolojik destek alıyorlar.
ne şöhreti derken bile bundan ne kadar hoşlandığı çok açık.İstemem yan cebime koy der gibi.Gerçekten göremiyor musunuz yoksa görmek mi istemiyorsunuz?
Bence terbiyenin hastalikla alakasi yok ben etrafimda cok goruyorum cocuga daha konusmaya baslarken ilk kufur ogretiyorlar cok guzel bi marifetmis gibi gelene gidene bide bak nasil kufur ediyor diye ovunuyorlar.Buyukler boyle yapinca cocuk kufuru cok iyi biseymis gibi algiliyor.benim iki oglum var kucuk oglum buyuk ogluma adi ile hatap edince bile kiziyorum abi diyeceksin diye.
annem bizi gözleriyle yönetti şu kadar yaştayım hala bizim küçüklüğümüzü anlatırlar o gözler beni şu zaman da bile yönetiyor ben de bazı durumlarda çocuklarıma yönlendiriyorum bakışlarımı göz dili diye bir şey var yani asla aşırı çocuk değiller çok şükür hadlerini aşmalarına izin vermem çünkü kılıçdaroğlu da olsa saygılı olacak büyüklerine işte karşı tarafın anlamadığı da bu tür kültür zaten en son tuğrul hocaya yapılan linç kültürü sonucunda genç yazarların ağız dolusunca küfür etmeleri onların sonsuz özgürlük sonsuz özgüven ruhuyla yetişmelerinden kaynaklanıyor
hayırlı günler ablacım.bugün internetin başına geçince herzaman yaptığım gibi ilk senin sayfana baktım.ve bir anne olarak bu yazını büyük bir dikkatle okudum.yerden göğe kadar haklısın.sonra haber sitelerinde dolanmaya başladım.algıda seçicilik..o çocukla ilgili bir haber hemen gözüme ilişti.bu sefer ağlattı başlığıyla…kan vermemesinin sebebi çok farklıymış.3 ayrı hastalıkla mücadele ediyormuş.mutlaka bu haberi seninde göreceğini düşünüyorum ama yinede nacizane bu bilgiyi yazamak istedim.kilo,epilepsi ve sinir tedavisi görüyormuş.galiba beyninde de ur varmış.rabbim şifa versin.
Merhaba,
Tabii bahsettiğiniz şekilde yanlış yöntemlerle yetiştirilen, sınır tanımayan canavarlara dönüştürülen şımarık çocuklar var çevremizde. Yalnız bir noktayı düzeltme ihtiyacı hissettim. Videodaki çocuk
-Cerrahpaşa’da kilo ile ilgili ,
• Bakırköy’de sinirle ilgili ,
• Haseki’de ise başındaki kis ve epilepsi ile ilgili hastalıkları var ve düzenli olarak kan vermek zorunda olan bir kardeşimizmiş. Sürekli ilaç kullanıyor ve ruh halinde zaman zaman git-geller olabiliyormuş.
Bu videoyu izledikten sonra aynı kardeşimizle ilgili başka bir video dikkatimi çekti. Ailesiyle ve kendisiyle röportaj yapılmış. Elbette küfürü ve edep dışı davranışları onaylayacak değilim. Fakat içinde bulunduğu özel şartlar hasebiyle bu kardeşimizin bu anlamdaki eleştirilerimizde referans verebileceğimiz bir örnek olmadığına inanıyorum.
İzlemek isteyenler için linki paylaşıyorum:
Adem Güneş’in meşhur bir lafı vardır “Duyguda özgürlük, davranışda disiplin…” Cocuk egitimiyle ilgilenenlerin bu sözü araştırmalarını tavsiye ediyorum…
ablacım hayırlı geceler o çocuk sonradan bi video daha payalştı hastaymış epilepsi hastasıymış ayrıca bakırköyde sinir tedavisi görüyormuş o videoyuda kendileri paylaşmamışlar silsinler diyor çocuk herkes benimle dalga geçiyor diyor bende ilk videoyu izleyince böyle düşünmüştüm ama sonraadan çok üzüldüm o videoyu izlemenizi isterim ayrıca memnune ablacım nerden yorum yapacağımı bilmediğim için cevap olarak yazdım hakkını helal et tekrar ii geceler
yine çok güzel bir yazı yüreğine saylık.sayfadaki yorumları okuyunca biraz rahatlıyorum ben. inşallah Rabbim benim çocuklarımı sizin gibi annelerin yetiştirdiği çocuklarla karşılaştırır amiiiiin.
eğer bizler müslüman bir aileden geliyorsak, bizlerin dini islam’ sa öncelikle bu şekilde yaşamayı öğretmek lazım.Ben örf adetlerine bağlı bir ailede büyütüldüm çok memnunum iyiki böyle yetiştirilmişim ne mutlu bana ki 7 yaşında oruç tutmayı( Allah rızası için tutmayı ) dinimin getirdiği görevleri bilerek büyütüldüm ve uyguladım. Tabi ki ailemden gördüğüm için peki şimdiki nesillerde bunlar varmı ? ailede yok ki çocukalrına ne yi öğretsin çok yazık !!
Cahidem yazini okuduktan sonra o filmi simdi seyrettim o ne rezillk. dedigin gibi sanki iyi bir sey yapmis gibi birde filme cekip herkes görsün biz böyle evlat yetistirdik diye yayinlamislar hayretki ne hayret.
Tövbe büyük sözüme Allhim bana böyle ne evlat nede torun versin
Rahmetli annecigimin bir sözü hic aklimdan cikmaz cocukmu aziz terbiyesimi aziz tabiki terbiyesi aziz yani terbiyeli cocuk cok önemli .
Böyle yapan aileleler kendilerine düsman yetistiriyorlar haberleri yok o cocugun 10 sene sonraki halini düsünmek bile istemem.Ailesinin burnundan getirir sadece zarari ailesinede olmaz etrafida mahveder.
Allahim insanlara dogru yolu bulmalari icin yardim et Amin.
kesinlikle katiliyorum cok bozuk bir nesil yetisiyo rabbim bizi dogru yoldan ayirma ozguven patlamasi yasayan cocuklar sonrasinda ah vah eden ebeveynler olan tertemiz cocuklara oluyor.
Sevgili ablam yazi icin cok cok cok tesekkur ederim.o kadar dolu oldugum bir konuya deyinmishsinizki,konushmaya bashlarsam nerden baslayacagim,nasil susacagim diye dusunuyorum.o kadar doluyum.ablam bizde bir laf vardir pis ushaq yoxdu,pis valideyn var.gercekten oyle.cocuklar dogarken o kadar masumlarki,onlarin masumiyyetini anne-babalari cogunlukla anneleri kaybettiriyor.anne egolarinin kurbani olmush vaziyetde onun cocugunda var benimkinde de olmali ruhuyla cocuk buyutuyor.ve buyudugunde de cocuk buyurken gorduklerini yapmaya basliyor.cocuk evin aynasidir.videodaki o cocuk kufuru evde ogrendiyi icin anne babasina bu olay cok rahat hatta komik geliyor.o ayiptir sozunude kinanmamak icin soyluyorlar.inanin parkda kucuk cocuklar bir birlerine oyle kufurler ediyorlarki eshimin yaninda ben utaniyorum.kiz cocuklari oyle bir edayla,cok afedersiniz oyle bir kivirmayla yuruyorki bakip sadece yazik diyorum.ama bunlarin yani sira azda olsa oyle guzel,oyle akilli,oyle terbiyeli cocuklar varki.cocugu izlerken icin aciliyor.biz cocukken eve misafir geldiginde misafirin oturdugu masaya yaklashamazdik,ama shimdiki cocuklar misafirin cayini onunden aliyorlar.biz buyuyumuzun yaninda serilerek otursak,gereksiz konushsak annem bizi ne hale getirirdi anlatamam.shimdikiler serilmek neki,hatta ayaklarini kanepenin basina kaldiriyorlar.ayipdir buyuk var dediyinde de,ehhh yine geldi,yine nasihat veriyor diyorlar.annem bize bir donup baktiginda elimiz ayagimiz bir-birine dolanirdi.acaba ne yanlis yaptim annem opyle bakti diye.ama shimdikilere anneleri laf soyleyince anneye oyle bagiriyorlarki,oyle laflar ediyorlarki,sanki bu annesini dogurmush.biz buyuyumuzden bir shey istemeye utanirdik.isterden lutfen,rica ederim,zahmet olmazsa diye konushurduk.shimdikiler,buyuyune onu ver bunu ver diyor.ve buyugu onu 2saniye gec verdiyinde ehhh bir lafi on kere soyletiyorlar.sen kimsinki buyugunle boyle konushuyorsun diye soz soylediginde,utanacagina cabuk versin diyor.ve en can alici nokta masada olan anne,cocugunun bu terbiyesizliyine sessiz kaliyor.kucucuk cocuklar oyle buyuk konushuyorlarki,oyle sorular soruyorlarki elimle agzini tutasim geliyor.o cocugun sesine bile tahammul edemiyorum.bide cocuklara Allah sevgisini,Allah korkusunu ogretmiyorlar.cocuk ekmeyi yere dusurdugunde cocugun onunde onu alip,opub Rabbim sen affet deseler,cocuk ekmeyinin kiymetini bilecek.yemeyi istemiyorum dediyinde yavrum bunu bulamayanlar var,Allah bunu bizden alir yerine,bebegim peki ne istiyorsun soyle hemen yapayim.boyle cocuk buyutulmez.hatta dun Omerim yemegini bitirdi,karsilikli tesekkur etdik.masadan inmeye calishinca ekmeyini dushurdu.inanin hemen aldi opdu,ve bana uzatip Asha namna(Aishe ekmek) dedi.MashAllah yavruma.cok tesekkur ederim annem diye karshilik verdim.inanin cocuklari mahv eden en buyuk sebeblerden biride her istedigini yapmak.bizim bir akrabamizin 2cocugu vardi.onlarin her istedigini ailesi yapiyordu.terbiye yerine cocugun istediklerini veriyorlardi.kucuk cocugun cebinde normal ailenin 1haftalik ev masrafi parasi olurdu.sonra onlar iflas edince cocuklardan buyuk olani hirsizlik yapmaya,kucuk olanida etrafdaki her kese nefret etmeye basladi.ishte her istedigini yapmanin sonu.cocuk bir shey istediginde kolayca yapilacak shey olsa bile tamam demeyin.bakarim,uygunsa yaparim diye cevap verin.benim ogluma karshi davranishlarima cogu insan cocugu cok sikiyorsun,boyle cocukmu buyutulur,hic bir istedigini yapmiyorsun diyorlar.ne yapsa duzelish veriyorsun.hic rahat birakmiyorsun.cok katisin.dogru her istedigini yapmiyorum.cunki Ezizim ezizdi,terbiyesi onnanda ezizdi.ben onun buyuguyum.ona neyi uygun gorursem oda onu yapmalidir.her yaptigina duzelish vermeliyim cunki benim 20yasim var,ama onu 1.5yasi var.bide etrafimdaki kucuk bebegi olan anneler cocugunu vurarak terbiyelendirmeye calishiyor.ama vurmak yerine onun zayif noktasini yakalasalar daha kolay olacak.mesela Omer benim onunla konushmamama,ona gulumsememe ve aglamamama dayanamiyor.ve ben o bir shey yapdiginda bunlarla onu cezalandirmaya calishiyorum.o sheyde yapildigi gun unutuluyor.cok shukur.unutmayin cocugu cok vurmakta onu shimartiyor.en tahammul edemediyim sheyde turk dizilerindeki cocuk anne ilishkileri.cocuk anneye vuruyor,anne:hihihi cocuk(!).cocuk yemek yediyi kabi yere atiyor bide nimeti ayaklayip geciyor,anne:ama bebegim(!),cocuk anneye bagiriyor,anne:ahh ergen ishte(!).cocuk buyuk bir yanlish yapiyor,anne:of cocugum biz senin neyini eksik etdik(!),cocuk okulda kocalarini bezdiriyor,aileye shikayet geliyor,anne:benim cocugumun oz guveni tam onun icin ogretmenler cekemiyor(!),cocuk annesinin yaninda babasi hakkinda ileri-geri konushuyor,anne:ne yapalim bu adam boyle ishte(!),buyukleri hakkinda konushiyor,anne:amaaaaaan aldirma(!).cocuk guya ashik oluyor ailede ona karsi cikiyor,cocuk onu buyutenleri hice sayip sozde sevdiyine kosuyor,anne:bu cocuk hic buyumeyecekmi(!),cocuk buyuyor anneyi huzur evine kapatiyor,anne:koca adam oldu ama hala cocuk(!) Demekle cocugunu mahv ediyor.oysa babasi hakkinda hakkinda konushtugunda haddini bil o senin baban,o olmazsa sen shimdi karshimda onun hakkinda konushamazdin dese,ogretmen shikayet etdiginde ogretmenin hakli dese,kucukken onu vurdugunda terbiyeli ol ben senin annenim dese inani sonunda huzur evine gonderilmeyecekler.ablam sonunda sustum 🙂
Aisha inan yazdiklarini okuyunca böyle seyler yazan birinin 20 yasinda olduguna inanmak oldukca zor.Masallah sana senin gibi her konuda marifetli birisini yetistirdigi icin anneni tebrik etmek lazim. Simdide sen yavrunu ayni sekilde yetistiriyorsun ne güzel seni ve tatli yavrunu öper Allaha emanet olun derim.
cok tesekkur ederim Mehtap ablacim.oglumda,bende ellerinizden operiz.
Aisha kardesim bende bazen cok doluyorum bu cocuk yönünden. Komsumun kiziyla daha bir yasindan bir bucuk yasina kadar iyi anlasirdik,ama kiz büyüdükce simardi,bazen onlara gittigimde sinirlerimi bozuyor davranislariyla. Ilk baslarda bebegimi cok öpmek Isterdi Ben izin vermezdim,resmen iki dakkada bir öpmek isterdi,elini öpmesini ögrettim bende,yanagina geldiginde elini uzatirdim oda ögrendi. Simdi cok sükür öpme sorunu yok. Ama bebegimin emzigini alip oynamak istemesi,veya zorla agzina vermek istemesi,yada bir bebegi var Oglumun eline onun oyuncagindan verdigimde bu gelip elinden alir baska sevmedigi bir oyuncagi verir,sonrada ogluma hayir hayir diye bir kac defa bagirmasi,tabi sessiz kalmadim,ama kendimi sIkmadimda degil. Anneside hayir der kizar,hatta dayanamadiginda vurdugu yada hic sevmesemde cimcikledigide oluyor.baska bir türk arkadasimin kizi var,kiz terbiyeli mashaAllah. Ou cok severim mesela. Bazen cok kafa yoruyorum,simdi gitsem kiz bunu yapmak istese nasil tepki vereyim,kimseyi kirmadan. Annesiyle iyi anlasiyoruz cok sükür,ama bu durumlarla karsilasmak hic hosuma gitmiyor. Bazen hic takmamak isterim,cocuktur ögrenecek derim. Ama neden bu kadar bu kiza sinir oldum Ben diyede kendimi frenlemeye calisiyorum. Ayni yasta olup,ayni düsünceleri,benzer terbiyeli ( gercekten öyle) olmamiz cok güzel,benim gibi düsününlerin oldugunu görmek,sevindiriyor,sinirlerimi gevsetiyor bayagi rahatladim bu yonden. Selametle
🙂
Güzel kardeşim oğlunla olan iletişimine bayıldım :). Bu tip yazıları okumayı çok seviyorum bir yandan da aklıma yazıyorum. İlerde lazım olursa nerede nasıl davranmam gerektiği konusunda yol gösterir bana belki 🙂
Cahide ablacım yazın çok güzel olmuş. Benimde görünce pek hoşlanmadığım şey her konuya bilmiş bir edayla cevap veren ve ısrarcı çocuklar. Bir yere gittiğimizde çocuk varsa biraz oyun oynuyoruz sonra çocuğa bir haller oluyor. Tepene çıkıyor tabiri caizse. Yüz de vermiyorsun o kadar ama bunu yapma cesaretini nereden alıyor anlamış değilim. Üstünü başını çekiştiriyor, şımarıyor. Ya dikkatini başka tarafa çekmeye çalışıyorum anlamazsa uyarıyorum en sonunda sert sert bakıyorum. Ne yapayım sert baktığıma şükretsin 🙂 :P. Hoş değişen bişey de olmuyor. Hihihi edip duruyor azar karşısında. Ne acayip çocuklar var. Kızıyorsun ona da gülüyor. Böyle diyorum ama ilerde nasip olur evladım olursa Rabbim bana razı olacağı şekilde büyütmeyi terbiye vermeyi nasip etsin. Amin.
sonuna kadar haklısınız……… önce ebeveynlerin eğitilmesi lazım. bence her evlenecek çifte önce eşler arası iletişim ve aile içi davranış sonra da çocuk eğitimi ile ilgili dersler verilmeli.geçemeyenler evlenmemeli.bu fikrimi aile bakanına da yazdım….
Benim de çok üzüldüğüm ve eşimle zaman zaman doğru yetiştirmekle doğru mu yapıyoruz acaba diye kendimizi sorguladığımız bir konu;zamane çocukları arasına çocukları edep haya sahibi olarak yetiştirip bırakmak… Onlar da üzülüyor ençokta anne-baba kahroluyor, bu çok bildiğini sanan , küfür- şiddeti gayet rahat uygulayabilin bilgisiz cahil kişilerin cahil çocukları yaptıklarıyla çocuklarımı üzüyor ve benimkiler onların anlayacağı dilden cevap veremiyor .. Sonra biz ebeveyn olarak kendimizi sorguluyoruz : Doğru mu yapıyoruz acaba? Çocuklarımız çoğu zaman üzülüyor edep haya içerisinde davranışlar sergilediklerinde:(
Ne güzel yzamışsın cahidem ellerine sağlık
Ankaradan Deniz
ablacım cok haklısın gercekten benim oglumda 5 yasında inanırmısınız iyi yetistireyim diye uzerine cok dusuyorum bizde dedeyle babaanneyle kalıyoruz ve oglumun her istedigi yapıldı ben eger yapmadıysam kalk yapsana cokmu zor sanki denildi ve simdi kızdıgım zaman bana vuruyor aglıyorum hatta ben boyle yetistirmek istememistim diye sorumluluk vereyim diyorum oyuncakları topla yatagını duzelt diyorum ama sonunda yine toplayan ben oluyorum napacagımı sasırdım diger oglumda 6 aylık ve o da oyle olacak eminim yeri geldi bu konuda kaynanamla kavga bile ettik ama o torunlarına cok duskun aşırı oglum ona vurunca guluyor vurma oglum saygılı ol o senşn babaannen diyor anlamıyor napacam bilmiyorum cahide ablacım bana bisey soylesen yetistirme zamanım coktan gecti biliyorum bu konu beni aşırı uzuyor……
Evet bu konuda bende muzdaribim beraber yaşamiyoruz ama calistigim icin mecburen onlara birakiyorum sirf bu yuzden cözum mü bilmiyorum ama bilincli bir bakici ya vermek istedim eşim istemedi onlarin umursamAz davranislarinin sonucu bizim evliligimizi etkiliyor eşimde prens gibi büyumuş ama ben cocugumu bu şekilde yetiştirmek istemiyorum
çok haklısınız cahide hanım artık çocuğu uyaran anneler baskıcı anne oldu malesef bu konuda oğlumdanda tepki alıyorum bazen allahım hidayet nasip etsin ümmeti muhammedin evlatlarına bizlerede
Baskıcı Anneyi iltifat olarak kabul ediyoruum artık ..Çünkü bize despot anne diyolar..
Cahide ablacim yazin okadar hosuma gitti.allah bizlere hayirli kul sonra hayirli evlat yetistirmegi nasip etsin.benimde en buyuk korkugum ogluma dini ahlaki verememek,her turlu cabyi gosterecegim ama anne olmak cok zor.okadar buyuk bi sorumlulk istiyorki.cok ince bi cizgi uzerindeyiz aslinda
ÇOK HAKLISINIZ CAHİDE HANIM ,MAALESEF BU TARZDA ANNE VE BABALARIN SAYISI GİDEREK ARTIYOR.ALLAH ÇOCUKLARIMIZI BÖYLESİNE YETİŞTİRMEKTEN VE YETİŞTİRİLMİŞLERDEN MUHAFAZA ETSİN.
BU ARADA SİTENİZDE PAYLAŞTIKLARINIZDAN FAYDALANIYORUM. TEŞEKKÜRLER
Esselamü aleyküm Cahide hanım … Duvarı açmanıza çok sevindim. Çok güzel bir yazı olmuş..Ebeveynlerin çocuklarına bıraktıkları en büyük miras bu olsa gerek.. Siz evde ne kadar korursanız koruyun dışarı çıktığında sizin emekleriniz yerle bir oluyor… Bu gelgitleri bende çocuklarımla çok yaşıyorum… Benim anlattıklarım değil sokaktaki olumsuzluklar onların aklında daha çok yer ediyor ve hep benimle çatışma halindeler.. Ben istediğim kadar dizi izletmeyim neye yarar ki sokakta dizinin tekrarını görüyorlar zaten..
cahide abla çok şey yazmak istiyorum aslında ama çalışıyorum.biz çocuklarımıza güzel ahlak verelim derken,hırçın olmasınlar,kavgacı olmasınlar,hoşgörülü olsunlar,paylaşsınlar vs vs.peki biz elimizden geldiğince ahlaklı olsunlar diye çabaladığımız çocuklarımızı ”””ÖZGÜVENİ YÜKSEK,KENDİNDEN EMİN ,UKALA,ŞIMARIK ,BİLMİŞ BİLMİŞ KONUŞAN,SÜREKLİ ONA GÖRE HAREKET EDİLEN”””’çocukların içerisinde eziyor olmuyormuyuz.bizler yediklerimizi,aldıklarımızı,yediklerimizi söylemeye haya etmeyi öğretiyoruz çocuklarımıza,etrafdakiler anlata anlata bitiremedikleri maceralarını anlatırken bizimkiler eziklik duyuyor.tabiri caizse aval aval bakıyorlar.inanın çok karşılaşıyoruz böylesi durumlarla.BOCALIYORUM.BOCALIYORUM.BOCALIYORUM.bizmi yanlışız insanlarmı tuhaf benmi tuhafım.ALLAH YAR VE YARDIMCIMIZ OLSUN