O, öyle Allah’tır ki, O’ndan başka ilah yoktur. Görülmeyeni ve görüleni bilendir. O, esirgeyendir, bağışlayandır.(Haşr:22)
Defalarca yazdığım yazılarda İslam’ın inceliklerine değinmeye çalışırken, en uçta bulunan, inanmayan insanların varlığını yok saydığımı farkettim. Bir fanusun içinde yaşadığımı itiraf ediyorum., Ya da bana Allah’ı hatırlatan insanları görmek istiyorum hep… Bu yüzden belki farklı yaşamları anlayamıyor, kabullenemiyorum…
Ama ben de haklıyım kendimce. Cennete odaklı bir hayatın yaşattığı mutluluğu, tarifsiz huzuru herkes yaşasın, kimsenin yaşamı boşa savrulup gitmesin istiyorum. Mükemmel bir kul değilim ben. Yanılıyor, aldanıyor, düşüyor ama inancım vesilesiyle yeniden doğruluyorum.
Ahh nasılda düşkünüm özgürlüğüme… Dayatmalara gelemem asla. Şunu yap deseler yapamam. İlla kendim isteyeceğim, kendim karar vereceğim… Ama benim en büyük özgürlüğüm Rabbime kul olmak. O emredince lal oluyor dilim, yap deyince itiraz edemiyor, dur deyince devam edemiyorum… Kabıma sığamadığım zamanlarda O’nu anıp dinginleşiyorum… Bittim dediğimde O’nunla yeniden güçleniyorum…Çok yalnız kaldığımı sandığımda, O’nun bana benden yakın olduğunu hatırlayıp rahatlıyorum…
Aç kalan bir kediye ekmek verirken, “Senin rızan için Allah’ım “demenin huzuru nasıl anlatılır ki… Dilenci amcaya yüzünü çevirip giderken O’nun rızasını hatırlayıp geri dönmek…Uykunun en tatlı anında ezan sesiyle beraber yorganı atabilmek üstünden… Yaz kış, soğuk sıcak demeden 5 vakit abdestini alabilmek… En sıcak günlerde tesettürünü kuşanıp, ebedi ateşi hatırlayarak serinleyebilmek…Kahrolası nefis insana en kötü şeyleri emrederken, O’nu hatırlayıp vazgeçebilmek… Nasıl anlatılır şerha şerha bedene yayılan bu duygu bilmem ki…
**************
O’na inanmamak helak edici bir kabus gibi gelse de bana, yazık ki henüz O’nu tanıyamayanlar da var… İnanmayan insanlar için pek çok kitap yazılmış. Allah’ın varlığına delil getiren yığınla kitap, makale, video… Anlamakta güçlük çekiyorum bunları… Her zerrede hissedilen bir Yaratıcının var olduğuna dair deliller sunmak… Bilim uğraşsın, alimler uğraşsın bunlarla. Ben kendi adıma şah damarımdan daha yakın olan Kudret’in varlığını ispata çalışmayı edepsizlik sayarım…
Fakat ben inanmayan insanların ruh halini merak ederim hep. Daralınca kime koşarlar, kimle dertleşirler yalnız kalınca? Bulutların yürümesini, güneşin doğup batışını, baharı, hazanı neye yorarlar? Bir şehidin ölüme gülümsemesini nasıl anlarlar? Bir damla sudan yaratılan bebeği, bir tohumdan bir ağaç olmasını nasıl yorumlar, kimden bilirler? Allah’a açılmayan yürekleri ne ile dolar, secdesiz nasıl yaşarlar?
Allah’a inanmayan insan nelerden korkar, kimden çekinir? Kuralları var mıdır? Başıboş olduklarına göre her istediklerini yapabilirler mi? Çırılçıplak sokaklarda dolaşmanın ne sakıncası olabilir, neden giyinme ihtiyacı hissederler mesela? Kolayca hırsızlık yapabilir mi? Nasıl olsa özgürüm deyip rahatça eşlerini aldatabilirler mi? Canlarını sıkan, nefret ettikleri insanları kimsenin görmediği bir yerde vurup öldürebilirler mi? Ne için yaşar, neye iman ederler?
Evet onlarda iman ederler. Kimi Allah’ın varlığına, kimi yokluğuna iman eder. Benimsediğimiz ve devamlı beslediğimiz fikirler zamanla bir iman haline dönüşür. İnançsızlıkta bir iman türüdür. Biz Allah’ı yaratıcı olarak bilirken, onlar tabiatı ilah bilir veya tesadüflere inanırlar.
Beni sevdiğini ama ateist olduğunu yazan bir izleyicim öyle acıttı ki içimi; Hiç mi anlatamamışım Rabbime olan muhabbetimi, O’na olan bağlılığımı, O’nun düşmanlarına olan öfkemi hiç mi hissettirememişim diye çekiştim durdum kendimle.
Mükemmel bir kul değilim ben farkındayım… Ama seviyorum Rabbimi. Bütün kainat O’nu anlatır, O’nu hatırlatırken O’na inanmamak nedendir anlayamam ben…
Bilirim ki; İnanmak bir ihtiyaçtır. Mutlaka inanırsınız bir şeye. Taşa toprağa, ağaca inanırsınız. Putlaştırdığınız bir insana inanırsınız. Fakat doğru bir kaynağa iman etmiyorsanız, hayatınız bir boşluğa, mezarınız pişmanlık çukuruna döner. Allah’a inanmamak; Bir girdabın içinde yutulurken sana uzanan eli reddetmektir. Allah’a inanmamak sağırlık, körlük, idraksizlik demektir…
Seviyorum seni Rabbim. Bana yaşattığın bu huzuru, itminanı, yüreğime ılık ılık inen muhabbetini seviyorum. Ayetlerini okurken bana hitap ediyormuşsun gibi hissetmemi, acıyan yanlarımı SENinle onarmayı, SENin için gülmeyi-ağlamayı, SENin için sevip, SENin için nefret etmeyi seviyorum. İkramlarını, ikâzlarını, her baktığım şeyde SENi hatırlamayı seviyorum. Bana benden yakın oluşunu, beni yalnız bırakmayışını seviyorum…
Hamd olsun Rabbim sana; Beni yalnızca kendine kul ettiğin için. Tek Sahibim SEN olduğun için hamd olsun…
Cahide Sultan
s.a bahçemizde bisürü hayvanımız var.hepsi de okadar şirinler ki..ama en güzeli besmele çekip de en azılısının bile size birşey yapmayacağını bilmek.gözgöze geldiğimizde “Allahın adıyla” dediğinde o hayvanın başını yere eğdiğini görmek bile Allahın varlığının ve birliğinin belirtilerinden….belki çok çok basit bir örnek ama Allaha her dakika itaat ederek mümin olan bu varlıklar bile bana kalbimin en derinliklerinden,LA İLAHE İLLALLAH dedirtiyor…sürekli süreklii ve tüm hücrelerimle..o kadar şükrediyorum ki Rabbime bana kendini bildirdiği tanıttığı varlığına ve birliğine şehadet getirttiği için.bu çok büyük bir nasip çok büyük bir rızık…inşallah son nefesimdede beni şahitlerinden kılar…arkadaşlarkendinize bol bol hayır dua edin…insan günde 40 kez eğilir ve namazla kırk kez doğrulur,Allahtan sıratı mustakimi isteyerek… demekki hataya meyilliyiz…insanın ruhundaki boşluğu sadece Allah inancı doldurur.ama doğru iman ..sorgusuz teslim olmak..işitttim itaat ettim diyebilmek..kime diklendiğini akıllıca düşünmek…bana Rabbimi öğretmeyen aklıneyleyim…bana hayır getirmeyen malı neyleyim…Allaha kul olmayan bedeni neyleyim..ve dünyada mümin olmayanların rahatının sebebine gelince, dünya kafirin cennetiymiş,malum ki görüp göreceği herşey burda kalacak…inanıp kurtulmak varken inanmıyorum deyip boşa kürek çekmek niye?
Seviyorum seni Rabbim. Bana yaşattığın bu huzuru, itminanı, yüreğime ılık ılık inen muhabbetini seviyorum. Ayetlerini okurken bana hitap ediyormuşsun gibi hissetmemi, acıyan yanlarımı SENinle onarmayı, SENin için gülmeyi-ağlamayı, SENin için sevip, SENin için nefret etmeyi seviyorum. İkramlarını, ikâzlarını, her baktığım şeyde SENi hatırlamayı seviyorum. Bana benden yakın oluşunu, beni yalnız bırakmayışını seviyorum…
bu sözler çok güzel cümlemizi yürekten seven bir kul kılsın Allah razı olsun
Cahide Hanım merhaba,ilk yorumu deneme amaçlı yazdım,yanlış anlamayın lütfen. 🙂
Cahide hanım öncelikle belirtmek isterim ki size bazı hususlarda katılmıyorum.Dindar bir ailede yetişmememe rağmen kısa bir süre öncesine kadar bilinçlenip, iyi bir Müslüman olduğumu düşünüyordum fakat bir bocalama sürecine girdim ve şu an Müslüman değilim.Hala araştırıyorum ve umarım kendim için doğrusunu bulacağım.Sadece belirtmek istedediğim nokta şu : evet,dinler insanları iyi şeyler yapmaya sevk ediyor,iradeli olmalarını söylüyor,çoğu toplumdaki değer yargıları dinlere dayanıyor.Fakat sanmayın ki bir ateist inanmadığından ötürü -belirttiğiniz gibi- çıplak gezsin,eşlerini aldatsın veya adam öldürsün.Sizi durduran dininizse bir ateistide mantığı durdurur bu hususta.Zaten onlar hep mantıklarıyla hareket ettikleri için inanmazlar,göremedikleri bir güce inanmak mantık dışıdır onlar için.Ateist arkadaşlarım var ve emin olun bir çok Müslümandan daha yararlı işler yapıyorlar,çünkü başka bir boyut için değil yaptıkları,karşılıksız.Yani sadece şunu söylemek istiyorum,iyi bir insan olmak için din rehberdir,yol göstericidir.Ama din olmadanda,(tabi eğer KALP varsa) iyi bir insan olunabilir.Sevgiler
Sevgi ve acı da görülmeyen ama hissedilen duygulardır. Allah’ı dünya da görememek bir imtihandır. İnanmayanlar da iyi ve faydalı işler yapabilirler ama bunun karşılığını sadece dünyada alırlar. Ahiret için onlara hiç bir karşılık, hiç bir mükafat yoktur. İnanmamak sorumluluktan kaçan bir inanç ucuzluğudur. Çünkü Allah’a inanmak, emirlerine itaat etmek bize büyük sorumluluklar yükler. Fakat takva ehli insanlar için bu haz veren, huzur veren bir haldir.
Dünyada insanlar akın akın İslam’a koşup, dört elle Kur’an’a sarılırken, birilerinin hak dinden sapmaya çalışması ne kadar üzücü ve hayret verici. Kur’an diğer tahrif edilmiş kitaplar gibi değildir. Okurken onun gerçek olduğu anlaşılır, ayetler yüreğine işler. Allah sana ve diğer inanmayanlara hidayet nasip eylesin. Hidayete ermeyen insanlar gerçekten acınacak haldedirler…
Ey insanlar! Peygamber size Rabbinizden hakkı (gerçeği) getirdi. O halde kendi iyiliğiniz için iman edin. Eğer inkar ederseniz bilin ki, göklerdeki her şey, yerdeki her şey Allah’ındır. Allah hakkıyla bilendir, hüküm ve hikmet sahibidir.(Nisa suresi:170)
emine eski çok üzel şeyler yazıyorsunuz cahide ablacım cok teşekür edirim sana bize bunları hatırlatıgın için
Allah çok şükür bize müslüman olmayı nasip etmiş.. ama bu dünya zıtlıklarla var olmuş Allah isteseydi herkezi müslüman ve inançlı yaratırdı(amenna)o inanmayanların gözlerini kör etmişş biz ne desek boş Allah ıslah etmedikçe onlar dönmez belkide işlerine gelmiyor..biz kendimize sahip çıkalım Allah doğru yolda ilerlemeyi herzaman daim etsin inşallah..avamdan aslandan kaçar gibi kaçmak lazım çünkü muhabbeti öldürüyorlarr
Esselamun Aleykum ve Rahmetullahi ve Bereketuhu kardeslerim,
Ne guzel anlatmissiniz Allah inancini agziniza yureginize saglik Cahide ablacim. Dediginiz gibi basiniz dara dustugunde, sevindiginizde, uzuldugunuzde, moraliniz bozuldugunda kiminle konusmak en cok sizi mutlu eder deseniz? “Rabbim” derim elhamdulillah. Dinimizi tanidikca, Allahin verdikleri gordukce O’na tekrar tekrar baglaniyorum hamdolsun nasip edene. Sadece biraz yasamis oldugumuz seylere baksak bile Hakki gormek mumkundur, Kim sizi koruyor, hatta sizin yaptiklarinizdan bile? O sevgililer sevgilisi, O ki en iyi dost en iyi arkadas en iyi sirdas…kime guvenip derdinizi acabilirsiniz kim sizin sirrinizi saklar, senin bu yaptigin ayip degil mi derler en dusuk laf olarak ama Rabbim ki o Merhamet Sahibi Yuceler Yucesi, kulu bi ayip islemisse ve de Ona siginmissa orter, saklar. Allah sevgisi bambaska bisey. Rabbim bizi bu sevgiden son nefesimize kadar ve hatta her iki alemde de mahrum birakmasin insa Allah. Ve herkese de bu sevgiyi tatdirsin insa Allah
Bu arada gerci daha once de yazmistim size ama yineleyeyim, sitenizden her acidan yararlaniyorum, hem tarifleriniz gercekten cok guzel ve olculer tam kivaminda, hem de yazdiginiz herseyi muhabbet okuyorum, Rabbim sziden razi olsun ve nerede olursak olalim, sizin gibi dostlarimiz olsun insa Allah….
Imanla, Huzurla, Bereketle, Mutlulukla, ve tum guzelliklerle birlikte saglikla kalin kardeslerim…
Allaha iman deyince, bir sey daha paylasmak isterim sizlerle dostlar,
Uc gun once dedem vefat ettim Rabbim rahmet eylesin makami guzel olsun insa Allah..Olum cok aci tabi cok zor Rabbim gecinden imanli olumler nasip etsin hepimize insa Allah. Ama olum de dogum gibi bir diger ispati degilmidir Rabbimizin varliginin. Iyi dusunmek lazim, olum hepimize cok yakin, Hakki aramak lazim, Onu tanimak lazim, Onun bize gonderdiklerini eksiksiz elimizden geldigince yasamak lazim! Aman diyorum kardeslerim daha once Turkiyedeydim ve koru korune yasamisim, Amerikaya geldim gelmemi hayirli kildi ki Rabbim hep icimde olmasina ve yapmak istememe ragmen islami kurallari uygulayamadim kendi ulkemde. Agir geldi O ne der bu ne der ki diyorlardi da hatta belki ben bile o zamanlar oyle dusunuyordum; yani biri ortunse “bu yasta bu ne ya, daha erken degil mi, sende haci mi oldun sofi mi oldun”….aman diyorum dostlarim kardeslerim, dinimiz ki bize inen en mukemmel din, arastirin, ogrenin tabi dogru agizlardan, o dogru yola sizde girin hepimizde girelim insa Allah…Girelim ki dahada guzelleselim, kuvvetleselim insa Allah.
Sanıyorum yazınız bana hitaben yazılmış yorumumu es geçmeyip beni düşünerek belkide üzülerek kaleme aldığınız bu samimi yazıyı inanın çok beğendim. Defalarca okudum aklımdan yüzlerce soru yüzlerce cevap geçti.
insan kendini nasıl anlatır bilmiyorum ama 29 yaşında 1 kız cocuğu annesi, çalışan, eşini çok seven, çokça arkadaşı olup evinden misafiri eksik olmayan insanları hayvanları doğayı hayatı yaşamayı seven genel anlamda mutlu biriyim. Zamanında kuranda okudum namazda kıldım. Atlas dergisinde gördüğüm dinler haritasıyla düşünmeye başladım aslında. Renkler hep aynı coğrafyalarda aynı renge boyanmış, her dinin çıktığı coğrafyada yayılmış olduğunu gördüm. hindistanda doğsaydım annem babam hindu olduğu için bende ona inanacaktım. Rusya da doğsaydım ortodoks olucaktım.iranda doğsaydım şi veya tuncelide doğsaydım alevi. Din hocaları bu konu için cocuk aklı erdiği zaman araştırıp doğruyu bulmalı diyor ya benimde aklıma şu geliyor biz araştırdığımız gerçekten doğruyu bulduğumuz için mi müslüman olduk yoksa sadece bu coğrafyada bulunuğumuz için annemiz babamız komşularımız müslüman olduğu için mi ?
müslümanız fakat aslında onların dinini yaşamıyormuyuz? Doğdumuzdan beri gördüklerimiz duyduklarımız öğrendiklerimiz bi önceki neslin yorumları, peki gerçekten doğrumu nasıl bilebiliriz ? Kurandan tabiki diyeceksiniz o zaman niye mezhepler var nasıl oluyorda kendilerini üstün mezhep gerçek müslüman kabul eden şii ler üç vakit namaz kılarken aleviler tamamen bambaşka bir müslümanlığı kabul ediyor.
Neden mezheplere bölündüğünü okuduğumda inanın daha da hayrete düştüm. tabikide farklı kaynaklar farklı söylemler vardır. Şurası kritik bence sadece peygamber öldükten 30 yıl sonra ayrılığa düşülmesi tuhaf değil mi? Ki düşünün şuanda aradan kaç yüzyıl geçti.
Kuranı kerim okuyacaksın anlamıyorsun ee mealini al oku anla diyorlar. Bir çok ceviri, farklı farklı yazar var. Ee hangisi doğrudur o zaman onun kültürünü onun olayları algılayış biçimini yani onun yorumunu okumuş olmuyormuyuz?
Bu sadece bizim az çok bildiğimiz din, ya diğer dinler, onlar doğruysa dünyada en çok hristiyan var hepsi aptal mı biz mi çok akıllıyız? Madem akıllıyız neden islam ülkeleri hep geri kalmış diğer ülkelerden medet umar vaziyette yoksulluk fakirlik cahillik hep bizde Neden islam ülkelerinde Kadınlar değersiz erkeklerin egoları altında ezilmiş.
İşte cahide ablacım bunları sorgularken ateist değil ama deist olduğuma karar verdim. Bir yaratıcının varlığına inanıyorum ona kendimce şükrediyorum ama araya bir aracı koymayı kurallar koymayı tercih etmiyorum. yüzyıllardır dinleri kullanarak insanların sömürülmelerine din adı altında çıkan savaşlara bunun için ölen insanların olmasına çok kızıyorum. Filistin israil çatışması, hitlerin yahudileri öldürmesi, zmanında yapılan haçlı seferleri islamiyeti yaymak için yapılan savaşlar hep din adı altında yapılmış siyası emeller.
Bence din diye birşey yok vicdan var. Herkeste kendi vicdanın sesine göre dinini yaşıyor.
ben birine yardım ettiğimde bunu cennete giricem diye yapmıyorum bir çıkar karşılık beklemiyorum. Kocama cehennemde yanmaktan korkutuğum için sadık değilim onu sevdiğim için yanındayım. Canımı sıkan insanları anlamaya çalışıyorum. En önmlisi Kimseyi yargılamıyorum
Başıma kötü bi olay geldiğinde bundan ders çıkarmaya çalışıyorum. Bir dha olmamısı için neler yapabilirim bunu düşünüyorum.
Tüm evreni en ince detayına kadar mükemmel bir uyum içinde yaratan yaratıcının bunların hepsini beni cehennemde yakmak için yaptığını düşünmek istemiyorum. Bize verdikleri rahat ve güzel yaşamamız için diğer bütün şeyler insanların kibiri aç gözlüğü kendi menfaatleri için uydurdukları kurallar.
Bunları sizinle paylaşabildiğim için çok mutluyum çünkü bu söylediklerimi paylaşma deneyimim oldu birkaç kez ve çok büyük tepkiler aldım. azınlıkta kalmamın öteki olmamın ne kadar kötü bir şey olduğunu anladım buarada. dediğim gibi tutucu bir ailede büyüdüm ailem de bu düşüncelerimi tabikide bilmiyor duysalar eminim çok üzülürler belki başka yaptırımlarda bile bulanabilirler.
Aynı insanlarla beraber olmak sizinle aynı fikirdeki kişilerle aynı şeyleri konuşmak insanı köreltebiliyor.bakış acısını değiştiren İnsanı geliştiren güzelleştiren bence farklılıkların olması. Farklı olabiliriz ama bu bi engel olmamalı ve böyle düşününce herşey daha kolay daha yaşanılası geliyor okulda iş yerinde sokakta karşındakine,düşüncesine, yaşayış biçimene hoşgörü ile yaklaştığımdan beri çok daha huzurlu ve mutlu bi insanım.
sizin inanma biçiminizi bağlılığınızı yüreğinizdeki sevgiyi hayrınlıkla izliyorum o yüzden umarım sizi üzmemişimdir…
Tek sen değilsin canım, bana böyle yazan kafası karışık çok kişi var. Ama inan bunların tümü şeytanın bir vesvesesi. Bu soruların hepsinin açık cevapları var. Yeterki doğru kaynaklardan öğrenmeye çalış. Aşağıdaki videoyu mutlaka izlemeni tavsiye ederim. Sonradan islam’ı seçen insanların hikayelerini dinle. İnançsızlık büyük bir kayıptır. Bir yaratıcının olduğuna inanmak yetmez, O’na itaat etmek de gerekir. Yoksa ebedi hayatı kaybederiz. Ailenin sana küçükken İslam’ı yanlış öğretmesi seni İslam’dan soğutmuş. Ama İslam böyle sıkıcı ve baskıcı değil, sana huzur veren bir dindir. Onu anlayamadıkça bu huzuru yakalayamazsın. Allah sana tez zamanda hidayeti nasip etsin. Kalbini İslam’a açsın. Amin, Amin, Amin
Bismillahirrahmanirrahim ♥ ALLAH kime hidayet verirse işte doğru yolu bulan odur.kimide hidayetten uzak tutarsa artık onlara ALLAH tan başka dostlar bulamassın kıyamet gününde onları kör dilsiz ve sağır bir halde yüzün koyun haşrederiz.Onların varacağı ve kalacağı yer cehennemdirki ateşi yavaşladıkça onun alevini artırırız. İSRA [97]
♥Cezaları işte budur çünkü onlar ayetlerimizi inkar etmişler ve sahi bizler bir kemik yığını ve kokuşmuş toprak olduktan sonra yeni bir yaratılışla diriltilmiş mi olacağız? demişler dir. [98] ♥ Düşünmediler mi ki gökleri ve yeri yaratmış olan ALLAH kendilerinin benzerini yaratmayada KADİR DİR. ALLAH onlar için bir vade takdir etti. Bunda şüphe yoktur ama zalimler inkarcılıktan başkasını kabul etmediler.[ 99.] İSRA ] ♥:) SadakALLAHUL azıym ♥♥♥
Canim Cahidem bir insanin icinde Allah sevgisi yoksa ne kadar anlatsan o kisi anlamiyor ancak Allah onun icine sevgisini verebilir diye düsünmüsümdür .Cünki bu zamana kadar böyleleriyle karsilastigimda o kadar kendi dediklerinin dogruluguna inanmislarki benim dediklerimi cürütmek icin ellerinde geleni ardlarina koymamak icin nasil caba sarfediyorlar bu yüzden ben bir iki bakiyorum anlamiyor birakiyorum ve Allaha havale ediyorum.
Allaha inanmanin en güzel faydasida darda kalinca sigindigin bir liman oldugunu bilerek yasamak birde birinden hakkim varda alamadiysam nasil olsa Allah benim hakkimi alir düsüncesi beni rahatlatiyor.Birde ölüp cürüyüp kaybolma fikri cok korkunc olurdu iyiki Allah inancimiz var ve öbür dünyada tekrar dirilecegimizi bilmek cok güzel duygu..Allaha inancimiz ve güvencemiz olmasa yasamak cok zor olurdu.
Canımsın ablacım… Bazen ozel durumlarda Namaza duramamak abdest alıp uyuyamamak bana garıp gelır. kendımı boslugun ıcıne dusmus gıbı hıssederım. acayıp tembel, bası bos hıssederım. namaz kılmayan ıbadet etmeyen ınsanları dusunurum nasıl yasarlar boyke dıyerek… Bende Hergun gunde ıkı uc kere oglumu dısarı cıkarıyorum. bıraz abartılı ama evde durmak daha bogucu dıye sureklı dısardayım 2-3 defa kıyafet degısırım terledım dıyerek ama tesetturumden asla vazgecmeyı dusunmem. hatta 10 sene oncesıne gıderım nasıl bende gıymısım bu acık kıyafetlerı dıye utanırım. 🙁 doga ıle ıc ıce olmak cok guzel 🙂 dalından tazecık meyvelerı yıyıyoruz, dıken ucu topluyoruz, yakında bogurtlenle cıkar 🙂 yaradanımızın bıze sundugu dunya guzellıklerınden faydalanıyorum. nasıl ınkar edılırkı bızı Yaradan hıc anlamıyorum. gercekten cok harıka bır yazı olmus elıne kalemıne yuregıne saglık. Sevıyorum sızlerı sadece ALLAH ıcın. yuregı guzel ınsanlar..
yine yine yine ve yeniden guzel,tarif olunmaz cumlelerle ishlenmish bir yazi.soyleyecek soz bile bulamiyorum.cok etkilendim.cok tesekkur ederim canim ablam.Allah razi olsun.
ne kadar duru bir anlatım olmuş cahidecim..hislerimize tercüman olmuşsun..yüreğine sağlık canım benim
ne güzel yazmışsın cahide ablacığım ellerine sağlık… Ben çok seviyorum rabbimi çoğu zman dua ederken ağlarım bile nekadar güzel bir duygudur anlatamam dua ederken ağlamak bir çocuğun annesine olan özlemi gibidir rabbime olan özlemim bazan düşnüyorum cemali nasıldır acaba diye sevmeyide sevilmeyide çok seviyorum namaz kılarken huzur buluyorum öyle rahatlıyorum ki anlatamam bütün sitresim sıkıntımm sanki seccade mıktatıs gibi çekiyor çok sevdiğim biriyle hem hal gibi hissediyorum namazda kendimi… yolda yürüken evde yanlızken yemek yaparken çamaşır asarken yalnız olmadığımı bilmek bana öyle mutluluk veriyorki eskidenmiş diyorum yalnızlık eskidenmiş insan imanlı olduktan sonra asla yalnız değilmiş…. inanmak dua etmek sığınmak ümid etmek öyle güzel bir duygu kiii….. Ben innmıyorum ben ateistim diyenlere insan inançsız nasıl yaşar insan hayvandan ne fark kalırki ozmannn ve hep dua ederim rabbim ben kendimi bıraktığımda nolur sen beni bırakma deriim… İnanın onun sevgisi çok bambaşka bir şey……
ablacim bende hep merak ederim.nasil olur yuzyillar oncesinden peygamberimizin soyledigi hadisler var.mesela saglikla ilgili birsey icerken bardaga uflemeyin.bunu yabancilar arasririp dogrulamis.tatli suyla tuzlu suyun birbirine karismadigini aciklayan ayet var.ismini hatirlayamadim.bi okyanusda bu boyle.demek ki insanlarin kalpleri muhurlu.Rabbim korusun.en buyuk servetimiz; imanimiz .Rabbim son nefesimize kadar imanimizi korusun.bizi kullugundan kovmasin.bunlari bizimle paylastigin icin Rabbim senden ebeden razi olsun.gunluk hayatta kimseye soyleyemem ama ablacim seni o kadar cok seviyorum ki.taaa gonlumden.ruyamda bile sana dua ediyodum gecen gece.Mevlam seni sevdiklerine bagislasin.
Ne güzel anlatmışsınız. Allah’a inanmanın bir lütuf ve ihtiyaç olduğunu.
Biz nasıl Rabbimize kul olmaya çalışıyorsak, inanmayanlarda bir şeyin kulu.
para, mal, mülk, şehvet vs.. gibi.
Rabbim dilinize kuvvet versin.
O inanmayan arkadaşımıza hidayet yolu açsın.