Bu yazıda paylaşmak istediğim sadece bir tarif değil aslında. Güzel yurdumun tabii zenginlikleri, eşsiz manzaraları. Biraz çocukluğum, biraz annem…Pazara her gittiğimde yeni bir güzellik görüyorum. Zaten en çok bu güzellikleri görmek için gidiyorum. Her hafta değişen ürünlerle gözlerim bayram ediyor. Teyzeler beni görünce hep aynı şeyi söylüyor: “organik gızım bunla, organik”..:)
Organik hastası olduğumu nasıl fark ediyorlar acaba?
Bir kaç haftadır pazarda çeşit çeşit mantar vardı. Çimen mantarı, çıntar, beyaz çıntar… Özenle toplamışlar. Mis gibi toprak kokuyor, çam kokuyor. Hele geçen hafta sanki gözümü attığım her yerde mantar vardı. Kilosu 2.5 tl. ye kadar inmişti.
Bunlar çıntar. Çocukken çamların dibinden toplardık. Çocukluk arkadaşım Hacer ve ben… Ayağımızda naylon ayakkabı. Bacağımızda lastikli şalvar. Moda kimin umurunda? Ne keyifli olurdu çıntarları bulduğumuz an. Üç, beş… kaç tane bulursak artık, götürürdük annemize. Annem bir güzel yıkar yumurtalı kavururdu. İmkanı yok bulamam artık o tadı. Çocuk ellerimin değdiği çıntarlar lazım bana, birde anne eli değmeli, çıntara, yumurtaya… “Hadi güzel kızım ye, bak çok zayıfsın, yemezsen büyüyemezsin ki” demesi lazım…
Eskilere bu kadar dalmışken, şimdi nasıl tarif verilir ki ? Deneyelim mi ne dersiniz?
Besmele çekin önce. Mantarları yıkayın. Yıkarken sevin onları. “Allah’ım şüphesiz sen bunları boşuna yaratmadın” deyin. Bir soğan doğrayın tavaya. Zeytinyağında hafif çevirin. İncitmeden doğradığınız mantarları buluşturun soğanla.
Birazda tuzla kavrulsun kızarsınlar. İki de yumurta kırın tıpkı annem gibi. Kabuğun içinde akını bırakmayın da israf olmasın. Yumurtalar pişince kapatın altını. Yer tahtası veya bakır sini olmalı illa. Yanına köy kokulu bir ekmek. Vallahi adam olana yeter de artar bile…
Ne guzel anlatmissin cahide ablacim..neden bilmem gozlerim dolu dolu oldu..az once annemin sesinden aldim tarifi..sanki sozlesmis gibi ne kadar benziyor cumleleriniz..
biz bu mantara akkayışkan mantarı deriz yaylamızda hala bulunur zamanı şimdi:)
bende bayılıyorum mantarlara ama korkumdan alamıyorum pazardan
Kiskaniyorum sizi cahide abla,sizin gibi bilgili efendi ne yazdigini yazarken okuyucularinin kalbine hitap eden biri olmayi cok isterdim… Size ozel bir sorum olacak ama nasil ulasacagimi bilmiyorum,cok kotu durumdayim:(((
cahidesultann@gmail.com adresine özelden yazabilirsin canım
s.aleykümm off offf mantar deyince akan su duruyor ben de bayılıyorum Rabbim ne güzel yaratmış, ablam da negüzel pişirmiş, ben de negüzel yesem dermişimm 😀 Bu görmüş, bu tutmuş, bu pişirmiş, bu yemiş, bu da hani bana demiiiş’e döndü 🙂 Ya kusura bakmayın tutuyor bazen çocukluğumuz. 🙂
– Benim yaxşi refikam ve İkiz’im nerelerde acepp? İyimisiniz yarenler? 😀 Belgin ablayı da görmedim, Müberra nın bol gülümsemeli yorumunu da? Yunus ve Malik’in annelerine selam… Başta sevimli işgalcim (O kendini biliyor 😀 ) heeepiniz Vedud a emanetsiniz
Nerdesin sen bakalım yaramaz kız? Kaç gündür görünmüyorsun 🙂
Aslında hep buralardayım da bakma sen çocukların yaramazlıklarından bana fırsat kalmıyo 😀 Hep içimden hayali cevaplar yazıyorum sana ve kardeşlerime… Enfes ayva reçelini yapıcam bugün inş. Bir de mozaik pastanı… (off yaa bana eşim yaramaz, kardeşlerim afacan diyordu zaten, demek sen de anladın 😉
Ha unutmadan bir sebebi de sana kıyamamam… Seni yormak istemediğim için okuyorum-yazmıyorum fazla…
Semraaaa canım kardeşim ve Aleykum Selam 🙂
Zeynepciğim Malik i ballandıra ballandıra öyle bir anlatıyorsun ki,bak tatlı krizim tuttuğunda gelirim 😀 Benim için de annesi onun elma yanaklarını öpüver.Selametle canım.
aleykum selam semracıgım.allah hatrını yapsın…..selametle dualarınla….
birtanəm şəhr yazmasamda dualarım səninlədi.hər an sənin fikirlərindən hazirladiqlarindan istifadə edirəm.Jibek xanima da dərin tşklərimi bildirirəm.Məni elə həvəsə gətirdiki dünən bacımla birgə mantı hazırladıq.Atam uzun müddət Özbəkistanda yaşayıb.Atam deyir məni o günlərimə qaytardın.Çox dadlı idi dediklərinə görə.Məndə Jibek xanıma sag ol deyirəmki məni öz əl işi ilə həvəsə gətirdi…ŞƏklini çəkməyi unutdum.necə yedimsə şəkil unutdum)))
Aleyküm selam Semracığım bak geldim 🙂 sanırım şimdikten bebek doğmadan önce alıştırma yapıyorum 😀 İnşaallah Allah kısmet ederse bebişle de yazabilirim.Burda yokum ama kalbim hep sizlerle.Selametle canım benim.
Canım Belgin ablacım, moral bozmak gibi olmasın ama ben senin yerine sanki biraz tecrübe ediyorum 😀 8 aylık afacan oğluşumla şuraya doğru-dürüst bi yorum yazmak ne mümkün? Aman Allah hiç te kızılmıyor ki! Alttan 2 dişi minicik minicik pirinç gibi, yanaklar pesbembe, saçlar ipek, gözler yıldız yıldız, eller ise pamukcuk herşeyin içinde 😀 Hadi gel de birşey de 😀 Canım işin şakası bir yana Kadir Mevlam seni salih bir evlad ile rızıklandırsın. İsteyenlere de nasip etsin -Amin-
Ayy canım çekti!! 🙂 Hangi bir yerini yesem bilmem ki 🙂 çocuk beni tanısaydı, yanımda olmadığı için haline şükrederdi 🙂
Ay kuzucum gözəl rəfiqəm…məndə sənin kimi sakit sakit takib edirəm..Bəzən şəhr yazmaq istəyirəm..amma yazmıram.bilmirəm niyə…mənim ikiz rəfiqəmdə yoxdu..hər an gözüm sizin şəhrləri axtarir.üzünüzü görmədim, elədə sıx münasibətim yoxdu..ama yenədə sizi çox sevirəm..Allaha əmanət olun….
Aman da tatlı dillim şehr yazmış, Rabbim de sizi sevindirsin valla yüzümü aydınlattı yorumlarınız hepinizi (ama heeeppinizi) çox sevirem Aylin’in deyimiyle)))
Ne güzel cahildik, Televizyon yoktu. Gazete de her zaman olmazdı. Öyle güzel cahildik ki, keyfimiz bozulmazdı hiç!
Dışarıda kar… Ama kuzine içten içe öyle yanıyor ki. Kuzinenin üzerinde demir maşa… Maşanın üzerinde de ekmek dilimleri. Aydınlık bir kış sabahı ve kızarmış ekmek kokusu…
Sucuk lükstü. Yumurta lezzetli. Ekmek her zaman ekmek gibi… Bir kez olsun kümesten yumurta almamış, bir kez olsun o kızarmış ekmeğin kokusunu duymamış ve fakat alışveriş merkezlerinin restoran katlarında boğucu bir gürültü ve havasızlık içinde hamburger keyfine fit olmuş çocuklar ve gençler için ben ne kadar yaşlıyım…
Dışarıda kar… İçeride kanaat… İçeride huzur… Televizyon yoktu. Gazete de her zaman olmazdı. Öyle güzel cahildik ki, keyfimiz bozulmazdı hiç!
Portakal kabuklarını sobanın üzerine dizer, kokusuna râm olurduk. Kestane közlemek büsbütün bir gecenin akıllara seza mutluluğuydu.
Sonra illa ki, büyüklerin anlattığı hikâyeler, hatıralar… Birçoğu arızalı ve tedaviye muhtaç beyinlerden çıkma dizilerin ve filmlerin açtığı hasarlar yerine, geniş ve besleyici bir masal dünyası…
Lezzet bir tarafa, kokuya da hasret kalacağımız kimin aklına gelirdi? Ekmeklerimiz el değerek üretilirdi, sağlıklıydı, lezzetliydi ve mis gibi kokardı. Çay da kokardı… Domates de… Bütün bu nefasete, küçücük bir bakkal dükkânının zenginliği yetiyordu.
Dışarıda kar… İçeride huzur… Zam endişesi, doğal gazın kesilme korkusu, yolda kalma telaşı, rejim tehlikesi… Kimin umurunda… Ne güzel cahildik. Mutluluğun resmini çiziyorduk…
…Alıntı…
çokkkk hüzünlendirdi bu yazı beni sabah sabah çokkkkkk
Ablam yaaaa içimi erittin gene…
Rabbim razı olsun senden
Ben annemi özledim yaaaa 🙁
Yorumları okuyunca artık herkesde bi geçmişe özlem. Yemekler de başka, dostluklar da başka, bayramlar da başka…
Hiç unutmadığım ablam,annem, ben mantar bulmaya gittiğimiz bi dağda 1 çuval çıntarın hepsini tekyerden toplayıp gelmiştik 🙂 ne bereketli yermiş 🙂
Kışın sobanın başında komşular gelir yaşlılar muhabbet eder biz de beştaş- çoktaş oynardık 🙂
Çalışan biri olarak Evlenmeden önce ailenin yanına her hafta gidince, evlendikten sonra uzak şehirde yaşayıp her gün telefonla konuşmak ne zormuş… Daha uzun süredir görmeyenler var biliyorum ama 5 aydır gidemedim burnumda tütüyolar :((
Bu hafta gidicektik Bebiş ben gelcem dedi herkeste yolculuk tehlikeli olabilir dedi gidemedik 🙁 Önümüzdeki hafta doktora gidicem eğer doktor izin verirse de memlekete inşaAllah 🙂 Memlekete gidemezsem senin önceki yerine Mardin tarafına gezmeye gitcez. Keşke hala orda olsaydında bi görseydim ablacım 🙂
Nasibimizde varsa görüşürüz inşaAllah. Gönüllerimiz bir… Rabbime Emanetsin…