Yakın Tarihimizde Çarşaf Mücadelesi!

Yukarıdaki videoda garipler anlatılıyor. Böyle yürekten, dosdoğru, eğip bükmeden  konuşan insanları seviyorum.

****************************

Yakın tarihte, haya timsali analarımıza ne zulümler reva görülmüş haberiniz var mı? Aynaya bakıp cehaletime tüküresim geldi! Nefret ettim kendimden! Giydiğim pardesüden, beni tatmin etmeyen başörtümden nefret ettim!

Çarşaf giyen annelerimin, çarşaflarından dolayı  bu kadar zulüm gördüğünü,  ya da bu kadarını bilmiyordum.  Alttaki yazıları ve resimleri gördükçe “Annem benim!” diye haykırasım geldi!

Müminler her zaman gariptir. Kıyamete kadar da bu böyle devam edecektir. Müslümanım diyenler bile İslam’ı hakkıyla yaşamak isteyenlerden kaçacaklardır. Selam olsun o gariplere!

Burhan Bozgeyik’in “Kadınların Siperi ve Kal’ası Tesettür” kitabından alıntı olan şu satırları okuyupta ağlayamanların vicdanlarından şüphe ederim.

*******************************

Çarşaf Mücadelesi!

En çok garibime giden ve çok yadırgadığım hususlardan birisi de, bâzı Müslümanların çarşafı garipsemesi, hattâ burun kıvırmasıdır. Bu çok çok tuhaf bir durumdur. Oysa daha yakın zamana kadar çarşaf bütün ninelerin, annelerin, bacıların örtüsü idi. Zaten çarşaftan başka “tesettür kıyafeti” caiz görülmezdi. Osmanlı devrinde hanımlar hem çarşaflı, hem feraceli, yahut peçeli idi. Bu hal asırlar boyu devam etti.
Millî Mücâdele yıllarında o cepheye cephane taşıyan, cephe gerisinde mermi imal eden nineler, analar, bacılar da çarşaflıydı. Ne vakte kadar? Kılık-kıyafet devrimi yapılıncaya kadar. Sarık, cübbe gibi kıyafetin -örtülü olarak- yasaklanmasına, rağmen, çarşafla ilgili bir yasak maddesi yoktur. Hal böyle iken, “keyfî bir yasaklama” getirilmiş, çarşafa karşı çok ağır baskı uygulanmıştır.

Daha yakın vakte kadar okullarda okutulan, “Yurttaşlık Bilgisi”, “inkılap Tarihi”, yahut “Devrim Tarihi” gibi ders kitaplarına bakacak olursanız, orada kıyafet devrimi anlatılırken, çarşaflı, peçeli hanım resmi üzerine çarpı çizildiğini, onun yerine başörtülü ve mantolu, yahut pardesülü hanım kıyafeti bulunduğunu görürsünüz.  Daha sonraları başörtüsü ve manto da çıkarılmıştır.

Yani devrimcilere göre, hanımların kılık-kıyafet devrimi manto ve başörtüsüdür. Onlar çok uzun yıllar daha fazla ileriye gitmeye cür’et edememişlerdir. Ancak 12 Eylül darbesinden sonradır ki, başörtüsü ve pardesüye de artık tahammül edemediklerini göstermiş ve düşmanlıklarını alenen sergilemekten çekinmemişlerdir.

Cumhuriyet’in ilk yıllarında, çok ağır baskılara rağmen hanımlar çarşaftan tâviz vermemişlerdir. Tâ ki 27 Mayıs darbesine kadar. Bu darbenin akabinde çarşafa karşı çok şiddetli baskı uygulanmış ve âdeta terör havası estirilmiştir.
O ihtilâl devresinde koca koca valiler, ihtilâlin belediye başkanları, emniyet müdürleri, polisleri, yaşlarına başlarına, mevkilerine-makamlarına bakmadan “çarşaflı avına” çıkmışlardır.

Bu görülmemiş terör havası o devrin basınına da aksetmiştir. Buna dair iki misal vermek istiyorum. Elimde 11 Ağustos 1961 tarihli Milliyet gazetesinin kupürü var. Birinci sayfadan, “Vali yakaladı” resim altı başlığı ile kocaman bir fotoğraf yayınlanmış. Vali kimi yakalamış, diye merakla baktığımızda şöyle bir tabloyla karşılaşıyoruz. Fotoğrafta vali ile, koruması ve şoförü var. Valinin yardımcısının hemen yanında çarşaflı bir hanım boynu bükük

14 Eylül 1961 tarihli Hürriyet gazetesinde de çok enteresan bir fotoğraf ve haber var. Birinci sayfadan kocaman verilen fotoğrafta, İstanbul Büyükşehir Belediye binası önünde İki yaşlı hanım gözüküyor. -Hanımların çarşaflarının üst kısmı alınmış. Gazetenin haberinde, çarşafların belediye zabıtaları tarafından alındığı belirtiliyor.

O ihtilâl devresinde, ABD’den aldıkları talimatla silahlarını millete doğrultan devrimbazlar, “Çarşafla Mücadele Haftaları” düzenlemişlerdi. Evet yanlış okumadınız. “Çarşafla Mücadele Haftası” onların tâbiri. İhtilâl şakşakçısı “Yassıada Basını” da, günümüzde olduğu gibi dindarlar aleyhindeki kampanyaya var güçleriyle iştirak etmekteydi.

25 Ağustos 60 tarihli Hürriyet gazetesinde yer alan şu habere bakınız:
“Üçüncü Çarşafla Mücadele Haftası’ dün başladı.
“Bütün aydınlar bu mücadeleye davet ediliyor.
“Mustafa Kemal Derneği Başkanı Mustafa Kumral, dün 3. ‘Çarşafla
Mücadele Haftasi’nı açmış, bu münasebetle çarşafı alınan bir kadına dernek merkezinde bir manto hediye etmiştir.”

Siz şu lütufkarlığı görüyor musunuz?… Çarşafı zorla çekip alıyor, onun yerine manto lütfediyor!…

26 Eylül 60 tarihli Hürriyet gazetesi yine birinci sayfadan kocaman bir fotograf yayınlamıştı. Fotografda çarşaflı hanımlar gözüküyordu. Fotografın altındaki yazı şöyleydi: ”Umacılar”

Aynı gazetenin 17 Kasım 60 tarihli bir haberi şöyleydi:

”Gaziantep’te  200 çarşaflı kadına manto giydirildi.”

Bu manto giydirmenin nasıl olduğu malum, yolda yakaladıkları çarşaflı hanımların çarşafı zorla çıkarılıyor, yerine manto giydiriliyor.

Ne tuhaf. Bir zamanlar Maraş’ta, Antep’te Fransız kefereleri de çarşafa el uzatmıştı. Ancak oralarda Fransız keferesi; Sütçü îmam’ın çaktığı kıvılcımla bütün Maraşlılar’ı, çocuk yaştaki Kâmil’in annesinin çarşafına el uzatan Fransız keferesinin alnının ortasına yapıştırdığı taşla bütün Anteplileri karşılarında bulmuştu.

Garip olan şuydu ki, Fransız keferelerinin bile yapmaya cür’et edemediğini ihtilâlciler yapıyordu.

25 Ağustos 61 tarihli Hürriyet gazetesinde “Çarşafla Mücadelenin 4. Haftası Açıldı” başlıklı bir haber yer almaktaydı.
Ancak açılan haftalar fazla tesirli olmuyordu. Bunun üzerine daha değişik bir metod takip etmeye başladılar. Bu taktik de 14 Eylül 61 tarihli Hürriyet’te, “Çarşaf Mücadelesi Yeni Bir Safhaya Girdi” başlığıyla duyuruluyordu. Bu safhanın ne olduğu şu şekilde açıklanmaktaydı:

“Kara çarşafa karşı çeşitli yollardan girişilen mücadele bir türlü müspet netice vermediği için, ilgililer şîmdi daha kestirme bir yol tutmuşlardır. Belediye zabıtası, sokakta rastladığı çarşaflıları çevirerek, çarşafın üst kısmını çekip almakta, böylece kadınları bu umacı kılıktan kurtarmağa çalışmaktadır.”

Dünyanın hiçbir yerinde görülmemiş şu zulüm karşısında söyleyecek söz bulamıyoruz. O ihtilâlcilerin hemen tamamı ölüp gitti. Şimdi yaptıklarının hesabını veriyorlar. Ancak onların zihniyeti devam ediyor.
Devrimbazların yaptığını anladık da, samimi, ancak saf Müslümanlara ne oluyor? Onlar niçin çarşafa tuhaf bakıyor? İşte bunu anlamak mümkün değil… [3 Aralık 1993]

Kaynak: Kadınların Siperi ve Kal’ası Tesettür

Burhan Bozgeyik

**********************************

Bugün 4+4+4 adı altında kabul edilen yasaya karşı çıkanlarda yine aynı kafatasçı zihniyet. On yıllar sonra artık çarşaflılar pek nadir kalmış, başörtüleri kuşa çevrilmiş fakat, bu kafatasçılarının o el kadar örtüye bile tahammülleri yok.

Tam da bugün modern tesettürü savunan alengirli bir kaç yazı okumuşken, üzerine şu yürek yakan satırlara tevafuk etmek hayrete şayandır.

Bu mevzu burada bitmez. Devam edeceğiz Biiznillah!

Hâlâ nefes alıyorken, Hak için söylenmedik bir söz kalmamalı! Rabbim dili mühürlü, kalbi mühürlü, kalemi mühürlülerden etmesin bizleri!