Dostlarımdan İkramlar

‘‘Allah’ın kulları arasında bir grup var ki, onlar ne peygamberlerdir ne şehidlerdir. Üstelik Kıyamet günü Allah indindeki makamlarının yüceliği sebebiyle peygamberler de, şehidler de onlara gıbta ederler.’’
Orada bulunanlar sordu: ‘‘Ey Allah’ın Rasulu! Onlar kim, bize haber ver?’’

‘‘Onlar aralarında ne kan bağı, ne de birbirlerine bağışladıkları mal olmadığı halde, Allah’ın Ruhu (Kuran) adına birbirlerini sevenlerdir. Allah’a yemin ederim, onların yüzleri mutlaka nurdur. Onlar bir nur üzeredirler. Halk korkarken, onlar korkmazlar. İnsanlar üzülürken onlar üzülmezler.’’ (Kütüb-ü Sitte, c.10, No: 3345)

**************************************

Her birimizin yalnız kaldığı, türlü hallerle gurbeti yaşadığı çok olmuştur. Bazen farklı bir ilde, bazen farklı bir ülkede, bazen doğup büyüdüğümüz yerde, kalabalıklar içinde yapayalnız hissedebiliriz kendimizi. Anlaşılamadığımız zamanlar, fikirlerin, duyguların uyuşmadığı durumlar… İllede bir gariplik, bir yalnızlık uğrar kapımıza…

Şöyle sevdiğim insanlarla buluşup hoş sohbetler eşliğinde çay içmeyi, Allah ne verdiyse ortaya getirip muhabbetle paylaşmayı çok severim. Her ayrıldığım yerde güzel insanlar bırakırım arkamda. Bir daha ya görüşürüm, ya görüşemem… Onları unutmam asla, koyuveririm yüreğimin bir köşesine. Orada öylece dururlar, kimbilir bir daha nerde karşılaşırım… Bir eylül günü taşındığım yerde mi, yoksa arşın gölgesinde mi…

Sevdiğimi Allah için severim illaki, öyle yalansız riyasız olsun. Karşılık beklemeden olsun. Gerçek dostlar olsun da nerde olursa olsun. Mesela sanal dediğim şu sayfada… Yüreğimi koyarak yazdığım satırlara, yüreğiyle cevap veren dostlarım gibi…

Gözlerimiz henüz buluşmamış olsada, aramızda kocaman dağlar, çok uzak yollar olsada, hemen şuracıkta, yanıbaşımda hissettiğim Qunel abla gibi olsun mesela. “Namaza başladım” desin, “dua ettim sana” desin, ağlatsın beni. Yüreğimde sevinç kelebekleri uçursun… Ne namazları, ne duaları bitmesin hiç… Aynı sofrada oturup, aynı tabaktan yeme imkanımız yoksada, bana taaa Moskova’dan pasta yollasın. Varsın resim çekmede usta olmasın. Yeterki samimi olsun, muhabbetini aktarsın bana…

Gül hanım gibi olsun ya da… Sabahları uğrayıp sanal evimize, sıcacık mesajlar yazsın. Sonra oğlunu, kızını sokup mutfağa, yaptığı profiterolün resmini çektirsin. Soframıza getiripte, buyur etsin hepimizi…

Hamarat elleriyle yaptığı Bükme böreği, eğip bükmediği sevgisiyle sunsun bizlere…

Tatlı Hicret ablamız zarif bir Çilekli tart yapsın.

Bende bir havuç salatası yapayım…

Birde Zerdeçalli poğaça…

Ayşegülümden aldığım tarifle bir çemen hazırlayayım. Ayşegülüm, Hülyam gelsin, Gamzem gelsin, Tubacığım, Zerdalim, Aysun ablam, Gurbet kuşlarım, sayamadıklarım… Hepiniz, hepiniz buyrun dostlarım…

*********************

NOT: Kardeşlerim, Ayşegül kardeşimiz, köylerine giderlerken ailecek bir kaza geçirmişler. Çok şükür kendilerine bir şey olmamış ama, yeni arabaları kullanılamaz hale gelmiş.=( Tüm zayiata rağmen, kendilerine birşey olmayışına  sevindim. Verilmiş sadakaları varmış.  Çok geçmiş olsun canım. Allah tekrarını göstermesin. Gördüğün göreceğin sıkıntı bununla kalsın.(amin)

CAHİDE