Hele şeker toplamanın,topladığımız şekerleri saymanın zevkini hiç bir şey vermezdi. Şimdilerde bu heyecanı o günkü kadar derin yaşayamıyorum ama yinede bayramların özel bir yeri var hayatımızda. Şimdiden Kızım ve küçük oğlum iddiaya girdiler bile;”senin şekerin mi,yoksa benimki mi fazla olacak” diye 🙂
Rabbim nice hayırlı bayramlara eriştirsin inşaallah. Bu tatlıyı ilk kez kayın validemde görmüştüm.Sarığı burma, dolangel, oklava tatlısı, burma tatlısı gibi birçok isim vermişler bu tatlıya.
Ben burma tatlısı diyorum.Dizginlenemeyen merakım dolayısı ile birçok kez denedim.Başlarda böreklik yufka gibi açıyordum :)) Artık kamil oldum sanırım. Hamur tarifi benim deneyerek bulduğum bir tariftir. Aynen uygulayabilirsiniz.

MALZEMELER:
Hamuru için:

*1 su bardağı yoğurt
*2 adet yumurta
*1 buçuk çay bardağı sıvı yağ
* yarım çay bardağı ılık su
*1 yemek kaşığı sirke
*bir çay kaşığı tuz
*4 su bardağı kadar un
*1  çay kaşığı kabartma tozu

Arasına serpmek için: ceviz içi
Açmak için: yarım kg.nişasta
Şurup için:3.5 su bardağı su*3.5.su bardağı şeker*yarım limon suyu

Üzeri için:

1 su bardağı eritilmiş tereyağı,

1 su bardağı sıvı yağ

YAPILIŞI:

Hamur malzemeleri ile yumuşak bir hamur yoğurun*

Hamuru yarım saat kadar dinlendirin*

2 ceviz büyüklüğünde parçalar alın*

her iki parçayı da çay fincanı büyüklüğünde açıp, arasına bolca nişasta serpip üstüste koyun*

önce merdane ile daha sonra oklava ile açabildiğiniz kadar açın*

açtığınız yufkayı ortadan ikiye bölüp önce bir yarısına daha sonra diğerine ceviz serpin*

Oklavaya dolayıp resimde gördüğünüz gibi büzün*tepsiye dizin.

Tatlıları bıçakla dilimler halinde kesin*üzerine her yerine gelecek şekilde ılımış tereyağı ve sıvıyağ gezdirin*

170 derecelik önceden ısıtılmış fırına sürün. Kızarmaya başlayınca ısıyı 150 dereceye düşürün.

Kızarınca fırından çıkarın*

Şerbetini tatlı soğuduktan sonra sıcağa yakın ılık olarak dökün*

2 saat sonra tatlımız servise hazır*Afiyet olsun
Not:hazır baklava yufkasından burma tatlısı yapmadım ama yapanlar var. Fakat hiçbiri elde açılan tatlının yerini tutmaz…