Bu dizeler sana layık olamayan bir ümmetin kaleminden dökülüyor Efendim.Uzun zamanlar oldu bizi yalnız koyalı,böyle naçar kalalı.Sensiz öksüz,sensiz yetim,garibiz sensiz Efendim.Evinden kaçan bir sokak çocuğu gibiyiz sensiz.Gaflet öyle işlemiş ki hayatımıza;geceler sensiz,rüyalar sensiz.
Günahkarız Efendim;seninle aramıza bir utanç duvarı örülü.Yüzümüz yok gül yüzüne bakmaya,ümmetiniz demeye yüzümüz yok.Sensiz öyle başıboş kaldık ki Efendim;bölündük,parçalandık.Senin buyurduğun gibi,türlü türlü fırkalara ayrıldık.Hepimiz müslümanken,birbirimizi beğenmez olduk.Bu utançla nasıl varırız yanına bilmem.
Yine de ümitvarız Efendim.Hani kapkara gecenin ardından doğar güneş.Yağmurlu günde görünür gökkuşağı.İşte biz de öyle bekliyoruz kapkara gecelerimizi aydınlatmanı.Bir güneş gibi kalbimize doğmanı.
Özlüyoruz seni Efendim.Biliyorum hiç görmedik seni sohbetlerine katılamadık.Gül kokunu hiç duyamadık.Fakat senin kokun öyle bir koku ki Efendim;Asırlar sonrasında bile etkiliyor,iman dolu yürekleri.Gel Efendim bir kere rüyalarımıza gel,yüreğimize gel.Sarmala sensiz kalan duygularımızı.Avut sensiz yetim kalan yanımızı.Çünkü sensiz yalnızız,yarımız sensiz.Günahkarız kirliyiz ama;
Her şeye rağmen anamızdan babamızdan,evladımızdan daha çok seviyoruz seni EFENDİM…
CAHİDE SULTAN
NOT:Bana ait olan bu yazıyı izin almadan yayınlayabilirsiniz.