Daha çok öğrenci miyiz,yoksa öğretici mi?

Yaratılmış bir insan olarak hepimiz bize özgü karakter ,huy ve davranışları biraz eksik biraz fazla taşıyıp sergiliyoruz.Sevgi,öfke,duyarlılık,vurdumduymazlık,alınganlık,kibir,merhamet bazımızda az bazımızda çok olarak kendini gösteriyor.
Ben en çok bir insan olarak öğrenci ve öğretici yanımızı ilginç buluyorum.Evet şu hayatta her birimiz bazen öğrenci bazen de öğreticiyiz.

Örneğin ben en çok öğrenci yanımı seviyorum.Sormak,sorgulamak,merak etmek bana çok şey öğretir.Eğer bilgiye aç olduğunuzun farkındaysanız,öğrenci olmak size çok şey kazandırır.Hatalarınızı eksik yanlarınızı ancak bu şekilde farkedip onarabilirsiniz.öğreticilik önce öğrenci olmaktan,öğrenci olduğunuzu kabul etmekten geçer.Öğrenciliğini kabul eden insanın önünde türlü kapılar açılır.öğretici yanınız daha sonra kendiliğinden gelir.
Öyle bir insan düşünün ki; sormaz,sorgulamaz, merak etmez.Hep bildim havasındadır.bu insan gün be gün çürüyen insandır.sormak büyümektir.merak etmek ilmin kapısını aralamaktır.İnsan öğrendikçe anlar,bir çok şeyi bilmediğini.
Mükemmel insan yoktur,mükemmele yürüyen insan vardır.Mükemmellik yolunda yürüyenler güneş misali dünyayı aydınlatırlar.Bu yolda yürümeyenler basit bir mum gibi oldukları yerde eriyip giderler…